Beztlenowce to jeden z pierwszych dramatów Ingmara Villqista. Przyczynił się on do niebywałego sukcesu tego twórcy. Obraz rodziny tworzą dwaj mężczyźni. Mag i Lars z miłością i oddaniem opiekują się sześciomiesięcznym dzieckiem, chcą stworzyć „normalną” rodzinę. Jednak ich homoseksualny związek zaczyna się rozpadać. Lars ma od wielu lat swoją własną rodzinę – żonę i córkę, z którymi nie utrzymuje kontaktu, poza tym opiekuje się znajomym chorym na AIDS. Wewnętrzna blokada nie pozwala mu na zbudowanie nowego, szczęśliwego związku, o który usilnie, z pełną determinacją walczy Mag. „Co chwila potykamy się o coś – mówi Mag – co okazuje się trupem potwora z twojej przeszłości”. Lars jest zrezygnowany, pragnie spokoju, pragnie „umrzeć choć na kilka godzin”, szuka ucieczki. W obsadzie Jacek Poniedziałek i Marek Kalita, którzy wystąpili w prapremierze tego tekstu w warszawskim Teatrze Rozmaitości w 2001 roku.
Adaptacja i reżyseria – Ingmar Villqist
Realizacja akustyczna – Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne – Tomasz Obertyn
Obsada: Jacek Poniedziałek (Lars), Marek Kalita (Mag)
Sobota, 19 lipca 2014, godz. 19.oo, Program 2
INGMAR VILLQIST – dramatopisarz, reżyser teatralny, filmowy i radiowy, scenarzysta, wykładowca akademicki. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Zadebiutował w 1980 roku opowiadaniem Zlecenie na dostawę. Były dyrektor artystyczny Biura Wystaw Artystycznych w Katowicach. Kurator licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych współczesnych artystów polskich i zagranicznych. Redaktor naczelny (1990–1991) kwartalnika artystycznego „BWArt”. Od 2013 roku felietonista „Gazety Wyborczej” w Katowicach i dwumiesięcznika „Style”, członek Rady Redakcyjnej kwartalnika „Fabryka Silesia”. W 1994 roku został wicedyrektorem Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie. Od tego roku był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA), później członkiem zarządu Polskiej Sekcji AICA. W 1995 roku zadebiutował jako dramatopisarz jednoaktówką Kostka smalcu z bakaliami nagrodzoną w konkursie „Tygodnika Powszechnego”. Założyciel chorzowskiego Teatru Kriket. Wystawił i wyreżyserował w nim swoje sztuki Oskar i Ruth (Grand Prix i nagroda publiczności na XXXV Ogólnopolskim Festiwalu Małych Form Teatralnych w Szczecinie w 2000 roku) i Noc Helvera. W latach 2000–2006 reżyser Teatru Wybrzeże w Gdańsku, w latach 2008–2010 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni. W 2009 i 2010 dyrektor Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych organizowanych przez ten teatr. W 2010 roku zadebiutował jako reżyser filmowy dramatem Ewa. Jego sztuki były wystawiane na wielu scenach krajowych i zagranicznych; przetłumaczono je na wiele języków. Swoje dramaty (m.in. Kompozycja w błękicie, Taka fajna dziewczyna jak ty, Oddychaj ze mną, Noc Helvera) reżyserował również na scenie radiowej. W 2011 roku otrzymał nagrodę Don Kichota za debiut reżyserski w Teatrze Polskiego Radia.
