Ze względu na działalność człowieka w ciągu najbliższych 25-50 lat może dojść do masowego wymierania naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych, zwierząt naczelnych - alarmują prymatolodzy (naukowcy badający ssaki naczelne) w piśmie "Science Advances".
Nauka w portalu PolskieRadio.pl
Badacze zwracają uwagę, że naczelne umożliwiają unikalny wgląd w procesy ewolucji człowieka. Ich obecność przyczynia się również do regeneracji lasów, utrzymania bioróżnorodności i zdrowia ekosystemu.
Na potrzeby artykułu naukowcy pod kierunkiem dr. Alejandro Estrady z Narodowego Uniwersytetu Autonomicznego Meksyku i prof. Paula Garbera z Uniwersytetu w Illinois przeanalizowali dane z czerwonej księgi gatunków zagrożonych, literatury naukowej i baz danych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Sprawdzili, w jakiej sytuacji znajduje się obecnie ponad 500 gatunków zwierząt naczelnych - m.in. jakie czyhają na nie zagrożenia, i jakie działania podejmowane są dla ich ochrony.
Z badań wynika, że 60 proc. gatunków zwierząt naczelnych jest zagrożonych wymarciem z powodu działalności człowieka, a w przypadku 75 proc. ich populacje zmniejszają się.
Kilka gatunków lemurów i małp, w tym lemur katta, gereza uzungwańska, lutung białogłowy czy wschodni goryl nizinny, przetrwały do dziś w populacjach liczących zaledwie kilka tysięcy osobników. Jeśli chodzi o gibony z chińskiej wyspy Hajnan (Nomascus nasutus hainanus) żyje ich już mniej niż 30.
Głównym powodem zagrożenia jest ekspansja terenów rolniczych, poprzedzona wycinką lasów i pozyskiwaniem drewna oraz hodowla zwierząt. Bezpośrednim zagrożeniem dla naczelnych są również polowania przeprowadzane przez ludzi i zastawianie sideł.
Naukowcy zauważają, że zanieczyszczenia i zmiany klimatu mogą przyspieszyć tempo wymierania tych zwierząt. Naczelnym zagraża też ekspansja gwałtowanie rosnących populacji zubożałych społeczności ludzkich, które stopniowo zajmują tereny zamieszkane przez te zwierzęta.
Zachowanie gatunków naczelnych jest natychmiastowym, ale niewątpliwie trudnym wyzwaniem - podsumowują naukowcy.
PAP Nauka w Polsce, IAR, kk
