- Pełnia przypada na 25 grudnia, na godzinę 12.12 w południe. Oczywiście wówczas Księżyc jest niewidoczny, ale idąc wieczorem dostrzeżemy piękną, pełną tarczę Księżyca - wyjaśnił Lech Motyka, dyrektor Planetarium Śląskiego w Chorzowie.
Karol Wójcicki z warszawskiego Centrum Nauki Kopernik podkreślił, że ostatni raz pełnię Księżyca w święta Bożego Narodzenia mogliśmy podziwiać 38 lat temu. Kolejna okazja zdarzy się dopiero w 2034 roku, czyli za 19 lat.
By obserwować pełnię Księżyca nie musimy mieć specjalistycznego sprzętu.
Pełnia to faza Księżyca, występująca kiedy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi, niż Słońce.
Dokładniej, pełnia występuje wtedy, gdy geocentrycznie widoczne (ekliptyczne) długości Słońca i Księżyca różnią się o 180 stopni. Księżyc znajduje się wówczas w tzw. opozycji do Słońca.
W tym czasie, dla obserwatorów na Ziemi, półkula Księżyca skierowana w stronę Ziemi (bliższa strona) jest prawie cała oświetlona i okrągła. Tylko podczas pełni Księżyca przeciwna jego półkula niewidoczna z Ziemi (dalsza strona), jest zupełnie nieoświetlona.
Zazwyczaj w miesiącu występuje jedna pełnia. Istnieją dwa wyjątki od tej reguły - w lutym nie występuje żadna pełnia (ostatnio w 1999 roku, następny raz w 2067) oraz może się zdarzyć, że w jednym miesiącu wystąpią dwie pełnie.
Grudniowa pełnia, będąca ostatnią w roku, nazywana jest Pełnią Zimnego Księżyca lub Pełnią Księżyca Długich Nocy.
We wrześniu mogliśmy oglądać tzw. superksiężyc:
x-news.pl, US CBS
IAR, Wikipedia, kk
