"Czasem zastanawiałam się, do czego nas to doprowadzi, czy dla nas istnieje jakieś miejsce z napisem ‘koniec’ i jak ono będzie wyglądało. A może takiego miejsca nie ma, istnieje tylko ta droga, będziemy nią szli, póki nie padniemy, na tej drodze ludzie rozpadają się w proch. Ta myśl mnie niepokoiła, ale Wojtek nie chciał o tym rozmawiać, uważał, że nie jest w stanie wyrzec się tego, co robi.
- Co w tym jest najfajniejszego? – zapytałam któregoś razu.
- To jak rozwiązywanie krzyżówki – powiedział. – Znajduje się pojedyncze słowa, żeby na końcu ukazało się pełne hasło. Bardzo trudno jest przerwać w połowie.”
- Co w tym jest najfajniejszego? – zapytałam któregoś razu.
- To jak rozwiązywanie krzyżówki – powiedział. – Znajduje się pojedyncze słowa, żeby na końcu ukazało się pełne hasło. Bardzo trudno jest przerwać w połowie."
To cytat z jednej z najbardziej poruszających i porażających książek, jakie dane mi było przeczytać w ostatnich latach. A przy tym wszystkim – pięknej, napisanej znakomicie, po prostu – wspaniała literatura. "Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym" to bardzo osobista opowieść Grażyny Jagielskiej, żony Wojciecha, autora wielu fantastycznych reportaży i książek. Czekała pięćdziesiąt trzy razy, przez dwadzieścia lat – on jechał na wojnę, tam, gdzie działo się coś ważnego, gdzie mógł zginąć. Ona z czasem oswajała się z myślą, że nie wróci, zaczęła czekać na telefon z najgorszą z możliwych wiadomości. A jednak zawsze szczęśliwie wracał! Tylko że przywoził ze sobą do domu demony wojny…
Grażyna Jagielska trafiła do kliniki psychiatrycznej, gdzie leczy się osoby z objawami stresu bojowego. Jej mąż przestał jeździć w niebezpieczne miejsca i bardzo ją wspiera. Oboje chcą wrócić do czasów, gdy ich pasją było poznawanie świata – ale bez narażania życia i nie za wszelką cenę…
Po piątkowej rozmowie o książce w "Trójkowym Znaku Jakości" otrzymałem listy od poruszonych słuchaczy. Zapowiedziałem wtedy spotkanie z panią Grażyną i panem Wojciechem. Doszło do niego w piątek wieczorem – w ich podwarszawskim domu. To była długa, poruszająca i szczera rozmowa. Chwilami bardzo trudna. Zapraszam do jej wysłuchania.
Michał Nogaś
ksiazki@polskieradio.pl
www.facebook.com/znajwyzszejpolki
