fot. Universal Music
Duffy, a właściwie Aimee Anne Duffy, ur. 23 czerwca 1984 roku w Gwynedd w Walii, od 19. roku życia używa wyłącznie swojego nazwiska, nie tylko zawodowo, ale i prywatnie.
Do 10. roku życia swoje dzieciństwo spędzała na walijskim półwyspie Llelyn razem z dwiema siostrami - starszą Kelly i bliźniaczką Katy. Po rozwodzie rodziców, wraz z mamą i siostrami zamieszkała w Pembrokeshire, jednak to ojciec John był jej najbliższym członkiem rodziny i mała Amy Ann wychowana została przez niego. Trudno się temu nie dziwić. W rodzinnych losach Duffy jest przecież wątek kryminalny. W wieku 14 lat została oddzielona przez policję od rodziny, po tym jak była żona jej ojczyma wynajęła płatnego zabójcę do jego zamordowania. Została oczywiście ukarana - inspiratorka wydarzenia odsiedziała wyrok, a cała historia, mimo swej dramatyczności, miała też dobry wpływ na młodą Walijkę. Przez alkoholizm wspomnianej byłej żony swojego ojczyma Duffy deklaruje uprzedzenie do wszystkich używek.
Ojcu zawdzięcza swoje zainteresowanie muzyką i śpiewaniem. Niemal do zdarcia taśmy przesłuchiwała jego kasetę z nagraniem rockowego programu telewizyjnego "Ready Steady Go!" z lat 60. Już od szóstego roku życia prowadziła notatnik, w którym zapisywała teksty piosenek. Śpiewała też w szkolnym chórze, ale została z niego wyrzucona za zbyt silny i wyrazisty głos, który nie komponował się z resztą. Od 15. roku życia śpiewała w lokalnych zespołach w Nefyn, gdzie pomieszkiwała z ojcem. Miała nieudany epizod muzyczny w Szwajcarii. Jako nastolatka marzyła o byciu międzynarodową gwiazdą, z wypiekami na twarzy odkrywała płytotekę ojca i rozglądała się za okazją, żeby spełnić swoje wielkie pragnienie.
"Mercy"
[----- Podzial strony -----]W 2003 roku wzięła udział w walijskiej wersji Idola – "Wawffactor". Mimo bycia typowaną do zwycięstwa, musiała zadowolić się drugim miejscem. Ale dzięki programowi rzuciła na siebie światło, o jakim marzyła. Rok później nagrała 3-utworowy albumik "Aimee Duffy", a także pojawiła się w dwóch utworach Mint Royale na płycie "See You In The Morning". W tym samym czasie Owen Powell z zespołu Catatonia i Richard Parfitt z 60ft Dolls zapoznali Duffy z menedżerką i współwłaścicielką Rough Trade Records, Jeanette Lee. Ta uznała, że odpowiednim miejscem dla młodej wokalistki będzie wytwórnia Crouch End i umożliwiła spotkanie z Bernardem Butlerem, byłym gitarzystą Suede. Dzięki niemu przeszła szybki kurs muzyczny. Wystarczyło, że Bernard skonfigurował jej iPoda. I tak, będąc w podróżach między wytwórnią w Londynie a Walią, Duffy mogła słuchać dokonań takich muzyków jak: Al Green, Bettye Swann, Ann Peebles, Beyoncé, Doris Duke, Scott Walker, Phil Spector czy Burt Bacharach.
"Warwick Avenue"
W 2007 r. nawiązała współpracę z wytwórnią A&M Records. Szybko została uznana za obiecującą wokalistkę i wyróżniona mianem jednej z "new Amys". Wspólnie z Butlerem i Davidem McAlmontem Duffy założyła trzon zespołu, który wydał debiutancką płytę „Rockferry” w wytwórni Polydor Records. Z promującym ich nowy album utworem "Mercy" Duffy została pierwszą od 25 lat walijską wokalistką, której singel znalazł się w czołówkach brytyjskich list przebojów. W Ameryce porównuje się ją do talentu, jakim zasłynęli The Beatles i The Rolling Stones.
(ld)
http://www.iamduffy.com/
http://www.myspace.com/duffymyspace
http://www.lastfm.pl/music/Duffy/
