Gdzie się obecnie znajdujesz?

W samym środku.

Jak wyglądasz?

Specyficznie:)

Co czytasz?

K. Dicka, G. Knoop'a, Becketta, Strugackich.

Czego słuchasz?

Ostatnio Moondoga, Glassa, Reicha, z nowych rzeczy większość z Bpitchcontrol, Four Tet, Panda Bear, El Guincho oraz wszystkiego co inspiruje i pobudza moją wyobraźnię.

Co pochłania najwięcej Twojego czasu?

Moja pasja.

Skąd w Twoim życiu sztuka? 

Z potrzeby dzielenia się, odkrywania i z miłości do piękna.

Czy od razu wiedziałeś,że chcesz robić to co robisz? 

Tak.

Czy innym łatwo zrozumieć to co chcesz im przekazać?

Nie zawsze. W zasadzie rzadko:)

Jakie wyzwania wiążą się z Twoją pracą?

Poszukiwanie św. Graala:)


Czy jest ktoś kogo nazywasz wzorem, mistrzem, lub coś co można nazwać punktem odniesienia?

Brian Eno.

Z czego jesteś najbardziej dumny?

Z mojego syna.

Czy wracasz do swoich początków i rozumiesz własne, dawne, wybory?

Rozumiem, były takie jakie w danym momencie uważałem za słuszne. Z efektów tych wyborów czerpałem naukę,ale  nie wracam do tego. Skupiam się na tym co dzieje się tu i teraz.

Czy wsłuchujesz się w opinie innych o Twojej pracy?

Owszem, bywa, że są one dla mnie pomocne.

Czy zdarzyło Ci się mocno przeżyć jakąś wystawę, film, książkę, pracę innego artysty?

Abe Kobo "Kobieta z wydm" - czułem się wyczerpany mentalnie i fizycznie." Bez lęku" P. Weira - zrozumiałem ,że są rzeczy ważniejsze niż mój mikroświat. Obraz "Koronczarka" J.Vermeera w Luwrze - absolutna koncentracja człowieka zajętego swą pracą pokazana na tak małym obrazku. A ostatnio film Brillante Mendozy "Kinatay" - dotkliwe i brutalne przeżycie.

Czy  w sztuce magia i rzemiosło wykluczają się?

Nie, pod warunkiem, że rzemiosło jest jej podporządkowane.

Czy sztuka może żyć w internecie?

Tylko to co jest w ruchu ma prawo bytu a sztuka z tego ruchu czerpie... Internet jest  wynikiem tego, symbolem przemian technologiczno-kulturowych , sztuka reaguje na te zmiany - powinna. Jesteśmy przyzwyczajeni do pewnego układu w relacji artysta - odbiorca. Internet te relacje zaburzył, przebudował i zdefiniował na nowo. To jest naturalny proces. Sentymentalizm hamuje rozwój i kreatywność. Osobną sprawą jest kwestia poszanowania dóbr intelektualnych.Tutaj prawo nie nadąża za technologią, ale ten stan z pewnością ulegnie zmianie.

Czy można żyć bez sztuki?

Nie,to by oznaczało skrajny atawizm.

odpytywała (przez internet) Agnieszka Szydłowska (Trójka)

Oszibarack warto sprawdzić TU