Koncerty "2 Nights with Fennesz" w Pardon, To Tu

Ostatnia aktualizacja: 13.08.2014 11:38
19 i 20 sierpnia klub zaprasza na występy Christiana Fennesza, ikony współczesnego ambientu. Jego album "Endless Summer" do dzisiaj pozostaje jedną z najważniejszych albumów gatunku, a jego wartość wykracza poza ambient.
Christian Fennesz
Christian FenneszFoto: Kevin Westenberg/mat. prasowe

Piękne dźwiękowe warstwy, delikatne uderzenia gitary i chwytające za serce melodie sprawiły, że "Endless Summer" znajduje się w każdym zestawieniu najlepszych albumów pierwszej dekady lat dwutysięcznych.

Fennesz odwiedzi warszawski klub w związku z wydaniem albumu "Bécs", przy którym pracowali również Martin Brandlmayr (Radian) i Tony Buck (The Necks), muzycy niedawnych koncertów mających miejsce w Pardon, To Tu.

Album „Bécs” jest zbiorem wielu fantastycznych i niepowtarzalnych kompozycji, gdzie harmonia, melodia i spokój, stały się doskonałym partnerem dla szorstkich i nieokiełznanych brzmień. Nowy album Austriaka powinien utrzeć nosa malkontentom podtrzymującym slogan, że w dzisiejszym świecie muzyki eksperymentalnej nie można osiągnąć zaskakujących efektów. Fennesz nie musi niczego aż nadto udowadniać, gdyż jest marką samą w sobie, to on wpadł na pomysł, aby ustawić laptop na scenie, podłączyć do niego gitarę i preparować jej brzmienie. „Bécs” to obraz twórcy, któremu udało się namaścić muzykę eksperymentalną popową konwencją, cyfrowym hałasem i swobodą improwizacji, a do tego uniknąć niepotrzebnych dłużyzn. Węgierski Wiedeń nową stolicą eksperymentu. (Łukasz Komła, "Nowa Muzyka")

Fennesz - austriacki muzyk, kompozytor i improwizator. Pochodzi z Wiednia, gdzie studiował etnologię i muzykologię. Karierę muzyczną rozpoczął jako gitarzysta w grupie Blank. W 1988 wraz z Haraldem Adrianem (bas, saksofon) i Siegfriedem Schmidem (perkusja) założył eksperymentalny Maische, w którym był także wokalistą. Był to jeden z ciekawszych zespołów wiedeńskiego undergroundu późnych lat 80-tych. Muzycy inspirowali się głównie brzmieniem Sonic Youth i My Bloody Valentine, stosując niezbyt jeszcze wówczas popularną wśród odbiorców rocka swobodną improwizację i granie instrumentalne.

Po opuszczeniu zespołu Fennesz związał się z wiedeńską scenę techno, by z czasem stać się kluczową postacią sceny IDM i sceny elektronicznej. W latach 1994-1995 był producentem grupy Play the Tracks off. W roku 1995 wspólnie z brytyjskim muzykiem Colinem Newmanen i Scannerem pracował nad płytą dla wytwórni Syntactic, a w 1996 wraz z Christofem Kurzmannem współtowrzył zespół Orchester 33 1/3, Współpracował również z grupą Gangart nad projektem „Zu Hause”.

W połowie lat 90-tych Fennesz zaczął grać sam, korzystając z laptopa, a gitarę, zarówno elektryczną jak i akustyczną, traktował odtąd głównie jako źródło sampli. Pierwszą solową płytę "Hotel Paral.lel" wydał w wytwórni Mego (1997), w której ukazała się jeszcze "Endless Summer" (2001).

Grywał między innymi z Polwechsel, Christof Kurzmann, Stephan Mathieu, Ekkehard Ehlers, Rosy Parlane czy wreszcie z brytyjską ikoną elektroakustycznej improwizacji Keith Rowe. Wraz z Peterem Rehbergiem i Jimem O'Rourke tworzy trio Fenn O'Berg, jest też członkiem supergrupy MIMEO. Koncertował również u boku Mike'a Pattona (m.in. w Warszawie). Częsty gość festiwali takich jak Hyperstrings (Wiedeń, 1996), Ars Electronica (Linz), Music Unlimited (Wels, Austria), Sonar (Barcelona), Konfrontationen (Nickelsdorf, Austria), LMC Festival, Musikprotokoll (Graz, Austria), Amplify. Wielokrotnie nagradzany, m.in. stypendium dla kompozytorów landu Burgenland w 1995, nagrodą Gustava Mahlera ufundowaną przez miasto Klagenfurt oraz nagrodą Prix Ars Electronica. Stworzył muzykę do filmów "Beyond the Ocean" (1999), "Gelbe Kirschen" (2000), "Blue Moon" (2002), „Platform#09 Chicago loop” (2005), Film ist a girl & a gun (2009) , „ The Beginning and the End of All Things” (2012)

Od 2004 roku występuje także z gitarą, filtrując dźwięki generowane przez instrument i komputer przez wzmacniacz skonstruowany specjalnie na jego potrzeby. Skomponował utwór "Fire in the Forest" na album "Blemish" Davida Sylviana, a brytyjski wokalista zaśpiewał na jego płycie "Venice", wydanej w 2004 już pod szyldem Touch. Ta sama oficyna wydała też efekty jego współpracy z Ryuichi Sakamoto: albumy "Cendre" (2007) oraz "Black Sea" (2008). Kolaborował z amerykańską formacją Sparklehorse i nagrał z Markiem Linkousem albumu "In the Fishtank" (Konkurrent, 2009), przedostatnim albumem studyjnym jest Szampler (2010).

Koncerty we wtorek i środę - 19-20.08.2014, godz. 20:30

/

mc

Zobacz więcej na temat: koncert MUZYKA
Czytaj także

Blues nieśmiałego albatrosa

Ostatnia aktualizacja: 13.08.2014 12:00
W audycji "Wybieram Dwójkę" z Natalią Przybysz oraz gitarzystą i kompozytorem Raphaelem Rogińskim rozmawialiśmy o pierwszym warszawskim koncercie ich zespołu "Shy Albatross”. Dwójka objęła patronatem występ grupy.
rozwiń zwiń