Z takim lekarzem choroba mogła być szczęściem

Ostatnia aktualizacja: 28.08.2012 23:10
– Był tak fascynującą osobowością, że wielkim darem losu było spotkanie go, nawet za cenę choroby i cierpienia – wspominał jeden z pacjentów Antoniego Kępińskiego.
Audio
  • "Nie ma pacjenta, jest człowiek" - audycja o Antonim Kępińskim
Antoni Kępiński
Antoni KępińskiFoto: Wikimedia/domena publiczna

– Jest jedną z największych postaci polskiej humanistyki, która – co istotne – nie tylko myśli, ale i działa. Nie tylko miał pewne idee. Jego życie stało się ich wcieleniem – mówił o Antonim Kępińskim Wojciech Bonowicz. W tym roku mija 40. rocznica śmierci tego wybitnego psychiatry, autora wielu książek cieszących się wciąż niesłabnącą popularnością ("Schizofrenia", "Lęk", "Melancholia").
Tuż po urodzeniu, w listopadzie 1918 roku, rodzice musieli porzucić małego Antosia (matka nie mogła go karmić, musiał zostać z niańką). Dostał się do ukraińskiej niewoli, został jednak wymieniony za dwóch ukraińskich oficerów. Historia ta, jak wspominał Wojciech Bonowicz, należała być może do tych kilku traumatycznych przeżyć w życiu Kępińskiego, które w jakiś sposób wpłynęły na jego losy. Ważnym dla późniejszej działalności słynnego lekarza był choćby epizod wojenny: dwuletni pobyt w hiszpańskim obozie koncentracyjnym. To dramatyczne, graniczne doświadczenie zwróciło jego myślenie przeciwko, jak to określił Wojciech Bonowicz, "patologii władzy", systemowemu złu, które zagraża jednostce. Warto dodać, że Antoni Kępiński brał udział w programie leczenia osób więzionych w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.
W latach 1944-1945 Kępiński skończył studia medyczne w Edynburgu. Po powrocie do Polski związał się na z Kliniką Psychiatrii Collegium Medicum UJ. – Ze Szkocji, ale i z własnych przemyśleń, wysnuł Kępiński wizję, w której pacjent staje się z jednej strony współodpowiedzialny za proces leczenia, z drugiej zaś: leczenie polega na otwieraniu rozmaitych możliwości, a nie ich ograniczaniu – mówił Wojciech Bonowicz, przypominając jedno z fundamentalnych dla profesora idei: "Nie ma pacjenta, jest człowiek".
W audycji z cyklu "Rozmowy po zmroku" o życiu i twórczości Antoniego Kępińskiego opowiadał Wojciech Bonowicz. Usłyszeliśmy także nagrania archiwalne Polskiego Radia, w których profesora wspominali jego żona – Jadwiga Kępińska oraz przyjaciele-lekarze: prof. Zygmunt Hanicki, prof. Zdzisław Jan Ryn, prof. Adam Szymusik i prof. Józef Bogusz.
Całość przygotowały Dorota Gacek i Elżbieta Łukomska przy współpracy Barbary Okoń- Makowskiej.
Zapraszamy do wysłuchania obszernych fragmentów audycji.

Czytaj także

W poszukiwaniu duszy medycyny

Ostatnia aktualizacja: 28.04.2012 17:09
Zapraszamy do wysłuchania wspomnień o wybitnym lekarzu i wszechstronnie utalentowanym humaniście – prof. Andrzeju Szczekliku.
rozwiń zwiń