Psycholog dr Ewa Jarczewska-Gerc o tym, kiedy możemy mówić o pracoholizmie (Instrukcja obsługi człowieka/Trójka)
Trójka|Instrukcja obsługi człowieka
Entuzjasta pracy czy pracoholik? Sprawdź, kim jesteś
2014-03-11, 14:03 | aktualizacja 2014-03-17, 20:03
Wielu młodych ludzi zostaje w pracy po godzinach, choć nie ma aż tylu obowiązków. Chcą pokazać, że poświęcają się dla pracodawcy. Kiedy staje się to niebezpieczne?
Posłuchaj
Dodaj do playlisty
Jak podkreśla psycholog dr Ewa Jarczewska-Gerc, nie każdy, kto dużo pracuje to pracoholik. Są też entuzjaści pracy, którzy po prostu realizują się zawodowo. - Z pracoholizmem mamy do czynienia wówczas, kiedy jesteśmy zdenerwowani, boli nas głowa, bo powinniśmy pracować a nie siedzieć gdzieś na leżaku - wyjaśnia.
- U osób, które mają rys pracoholika jest pewna dysfunkcja w sferze samooceny. O ile nasza globalna samoocena jest w znacznej mierze wyznaczana przez sferę zawodową, o tyle ważne są też inne sfery - tłumaczy Jarczewska-Gerc. - U pracoholika ta samoocena jest w 100 procentach zbudowana na bazie zadań zawodowych i jest ona podatna na wahnięcia. Ona nawet może być wysoka, ale w momencie, gdy cokolwiek nam źle idzie, ona leci w dół i towarzyszy temu cierpienie, może nawet depresja - dodaje.
Z tego powodu pracoholicy wcale nie są dobrymi pracownikami. Stale towarzyszą im lęk przed porażką, niepokój i złe emocje. To może odbić się na zdrowiu.
Więcej rozmów na temat rozwoju osobistego, zdrowia i psychologii znajdziesz na podstronach "Instrukcji obsługi człowieka" i "Dobronocki" >>>
Znalezieniu równowagi między życiem zawodowym i osobistym służy dziedzina określana jako work-life balance. Wywodzi się ona z obserwacji, jakich dokonano w latach 70. i 80. w USA. Zauważono wtedy, że mimo coraz dłuższego czasu spędzanego przez ludzi w pracy, ich wydajność wcale nie rośnie. Wręcz przeciwnie - ich stan zdrowia zaczął się pogarszać i częściej chodzili na zwolnienia. Zaczęto więc szukać sposobu na znalezienie złotego środka między dwoma ważnymi sferami życia.
- Ta równowaga między pracą i życiem osobistym nie polega wcale na tym, że o godzinie 17 wyłączam komputer, wychodzę i mnie nic nie obchodzi - wyjaśnia dr Ewa Jarczewska-Gerc.
Jak zaznacza, to bardziej umowa z pracodawcą, że pozwoli on kobiecie wyjść wcześniej z pracy, gdy zachoruje jej dziecko, a z kolei przy ważnym projekcie ona zostanie po godzinach, nie domagając się dodatkowej gratyfikacji.
Jak wskazuje psycholog, osobom, które są w pracy zdenerwowane pomaga zazwyczaj trening, jak radzić sobie ze stresem. W przypadku prawdziwego pracoholizmu konieczna jest terapia.
Na "Instrukcję obsługi człowieka" zapraszamy od poniedziałku do czwartku o godz. 11.15.
Rozmawiała Grażyna Dobroń.
bk/mp