Mikołaj Laskowski to kompozytor XXI wieku, ale niech nie zmylą Was skojarzenia z przepastnymi salami wypełnionymi widownią ubraną na galowo i muzykami orkiestry pod przewodnictwem konwulsyjnych ruchów dyrygenta. Urodzony w Polsce, z wyróżnieniem ukończył studia kompozytorskie w Hadze, studiował także na wrocławskiej Akademii Muzycznej. W swojej najnowszej twórczości sięga po z pozoru łatwo dostępne materiały (YouTube, Soundcloud, darmowe sample). Następnie miesza je z nostalgią za latami 90., którą odnajdziemy zarówno w warstwie dźwiękowej, jak i wizualnej. Seria Deep Relaxation to odpowiedź na przebodźcowany świat, w którym żyjemy (jego wizję poznamy lepiej słuchając Korprealism. Death and Wellnes). Produkcja dla wszystkich kochających (post)internet i tych zastanawiających się komu i do czego przydały się dodawane do gazet płyty z tytułami w stylu “Światy w równowadze - medytacja dla początkujących, płyta 1/2”...
Klubowa wariacja na temat brytyjskiego brzmienia grime. Tegoroczny album dwójki londyńczyków, to kolejna porcja skomercjalizowanych dźwięków UK. Znajdziemy tu elementy house, drum & bass, jungle oraz uk garage, wszystko podszyte liniami niskiego basu. Panowie celują do szerokiego grona słuchaczy, nie wykluczone więc, że melodie zostaną w waszej głowie na dłużej niż byście tego chcieli. Dawcą wokali do powyższego kawałka został jeden z najbardziej charakterystycznych i wszechstronnych grime’owych MC. Jako dowód niech posłuży sam Skepta, będący wyznacznikiem popularności brytyjskich raperów na arenie międzynarodowej, który określił D Double jako najlepszego zawodnika brytyjskiej sceny.
Zaumne (właśc. Mateusz Olszewski), to producent związany z poznańską sceną muzyczną. Jego przestrzeń kreatywną wyznaczają mu najczęściej ściany sypialni. Choć zdarzają się też wyjątki, jak podczas lipcowego, 78 Brutażu (cykliczna impreza techno zapoczątkowana w Warszawie) gdzie odbyła się klubowa premiera albumu “Emo dub”. Projekt wydała niezależna wytwórnia czaszka, oferując fanom limitowaną serię kaset oraz nagrania w wersji cyfrowej, dostępne poprzez platformę Bandcamp. Tworząc, Zaumne przeczesał bibliotekę YouTube w poszukiwaniu sampli głosów, pierwotnie będących częścią szeptanych nagrań powstałych do wyzwalania ASMR (zjawiska przyjemnego mrowienia w ciele). Wyselekcjonowane i odpowiednio cięte kwestie połączył on ze spokojnym elektronicznym brzmieniem lo-fi, nadając całości poetyckiego charakteru.
Erik Wiegand, bo tak naprawdę nazywa się Errorsmith, to niemiecki producent, aktywny na tamtejszej scenie klubowej od połowy lat 90. Album “Superlative fatigue”, to pierwszy od 13 lat solowy album artysty. Podczas przerwy w jednoosobowym wydawaniu muzyki Erik skupiał się na dopracowywaniu swojego autorskiego plug-ina Razor (cyfrowa wtyczka pozwalająca na korzystanie z instrumentów poprzez komputer). To właśnie syntezatorom zaprogramowanych w ramach tego oprogramowania zawdzięczamy charakterystyczne brzmienie albumu. Produkcje Errorsmitha to duża doza rytmiki rodem z karaibów i radosnej energii, na przekór ponuremu i industrialnemu techno, które króluje w podziemnych salach zabaw. Producent regularnie grywa w Polsce. Najbliższy występ odbędzie się już w październiku w ramach warszawskiej edycji Avant Art Festival.
Maski skrywające tożsamość superbohaterów stanowią nieodłączny element kultury komiksu. Wpływ popkultury na wizerunki sceniczne raperów to temat do wielu rozważań, jest jednak dobitnie widoczny na przykładzie powyższej współpracy. Projekt Danger Doom tworzą producent Danger Mouse (zyskał uznanie tworząc “Grey Album”, na którym połączył bity na bazie sampli z “White Album” The Beatles z wokalami Jaya-Z pochodzącymi z “Black Album”) i raper MF Doom (geniusz technicznego układania rymów i posiadacz niezliczonych muzycznych alter-ego). Gościnnie wsparł ich Ghostface, członek nowojorskiego Wu-Tang Clan. Z mnogości popkulturowych nawiązań warto zapamiętać, że cała trójka miała w swojej karierze choć jeden zamaskowany epizod (w przypadku Dooma trwa on nieprzerwanie od początku działalności), ksywka Doom odnosi się do Doktora Dooma, głównego superłotra i przeciwnika Fantastycznej Czwórki, kreskówkowy Danger Mouse był mysim tajnym agentem, a Ghostface zwykł tytułować się jako Tony Stark lub jego alter-ego - Iron Man.
/A. Ryszard
