Ten tekst Mrożka z 1980 roku pozostaje wciąż aktualny jako obraz wojennej i powojennej historii Polski.
Kończy się II wojna światowa. Do grona ludzi zebranych na stacji kolejowej, oczekujących na pociąg, przychodzi Grajek-Ślepiec, niczym Chochoł z "Wesela" Wyspiańskiego. Bohaterowie, których różni wszystko, proszą Grajka o kolejne melodie, do których będą tańczyć na tym zaimprowizowanym weselu-stypie. Prości Ojciec i Syn, Baba z Córką nie znajdą wspólnej nuty z Superiuszem i jego Panią, intelektualistami, by tańczyć razem. To metafora różnic społecznych wciąż wiele mówi o polskiej historii społeczno-politycznej.
Dla Macieja Wojtyszki to pierwsze spotkanie z dramatem Mrożka w teatrze radiowym, a tą realizacją sprawdza niejako, czy tekst, który poznał w studenckiej realizacji Jerzego Jarockiego z 1981 roku, nadal działa. Wśród głównych tematów sztuki reżyser wskazuje: spojrzenie na prozę wojny, inne podejście intelektualisty, a inne tzw. "prostego" człowieka do wojny, która pozostawia w nich odmienne okaleczenia; reżyser wskazuje także pewien uniwersalizm okrucieństwa wojny.
***
Autor: Sławomir Mrożek
Reżyser: Maciej Wojtyszko
Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski
Wykonanie muzyki: Andrzej Perkman, Marek Wroński
Obsada:
Jan Tomaszewski – Ojciec
Krzysztof Szczepaniak – Syn
Krzysztof Wakuliński – Superiusz
Grażyna Barszczewska – Pani
Monika Pikuła – Dziewczyna
Elżbieta Gaertner – Baba
Grzegorz Kwiecień – Porucznik Zieliński
Mateusz Weber – Drab
Sławomir Pacek - Nauczyciel
Zapraszamy w niedzielę 14 sierpnia o godz. 19.oo!
***