W konferencji uczestniczą zwierzchnicy Kościołów starokatolickich z Holandii, Szwajcarii, Niemiec, Czech i Polski. Przybyło też kilku biskupów anglikańskich.
– Uczestniczymy w konferencji biskupów w Polsce w tym roku. Jesteśmy szczęśliwi, że to spotkanie odbywa się w Lublinie, który jest mi znany jako miasto tolerancji, dialogu i spotkania. To bardzo dla nas inspirujące – mówi abp Utrechtu Joris Vercammen i podkreślił, że dialog i ekumeniczny jest dzisiaj bardzo istotny, bo chrześcijanie powinni się zastanawiać, jak wnosić wkład w ewangelizację współczesnego świata.
Zwierzchnicy Kościołów starokatolickich uczestniczyli też w spotkaniu u abp. Stanisława Budzika, metropolity lubelskiego. Następnie odwiedzili archikatedrę lubelską, po której oprowadził ich pasterz wspólnoty rzymskokatolickiej. Abp S. Budzik w języku niemieckim przedstawił najważniejsze wydarzenia historyczne związane z archikatedrą, przywołał głównych artystów i architektów, a także zwrócił uwagę gości na ciekawostki architektoniczne i akustyczne.
Kościół starokatolicki składa się z trzech nurtów. Pierwszy powstał już w 1724 r., kiedy kapituła Utrechtu bez zgody papieża wyświęciła jednego z księży na biskupa. Druga grupa oddzieliła się po I Soborze Watykańskim, nie zgadzając się na jego uchwały. Trzecia grupa powstała w wyniku sporów na tle narodowościowym i religijnym: to jest Kościół polskokatolicki i Kościół mariawitów. Kościoły starokatolickie mają bardzo podobną liturgię do naszej, prawdy wiary podobnie – poza ostatnimi dogmatami maryjnymi i na temat papieża nie są też w jedności z papieżem, natomiast zachowują sukcesję apostolską i sprawują wszystkie siedem sakramentów. Kościoły starokatolickie różnią się między sobą, niekiedy znacznie. W niektórych Kościołach na Zachodzie wyświęca się kobiety na kapłanów. Nie ma to miejsca w Kościele polskokatolickim i w polskim narodowym Kościele katolickim w USA.