"Zagram ci to kiedyś... Stanisław Radwan w rozmowie z Jerzym Illgiem" – zarówno autor tej rozmowy, jak i bohater książki przybyli do Trójkowego studia dzień po premierze i wiadomo było, że wyczerpanie tematów ich książkowej rozmowy rzeki nie będzie możliwe. Po pierwsze dlatego, że książka ma ponad 500 stron, po drugie dlatego, że Stanisław Radwan, choć nie było łatwo namówić go na udział w powstawaniu książki, kiedy już decyduje się mówić, jest rozmówcą "totalnym": inteligentnym, obdarzonym wyjątkową pamięcią, pełnym uroku mistrzem dygresji. Nie sposób przeprowadzić z nim krótką rozmowę, nie sposób nie ulec jego urokowi i nie być pokonanym przez jego erudycję. Rozsądek podpowiedział, że nie należy zagłębiać się w tę część książki, która dotyczy teatru. Podjęcie tego tematu sprawiłoby, że pozostalibyśmy w studiu wiele godzin. Nasze spotkanie zaowocowało więc kilkoma wspaniałymi anegdotami i… musiało się zakończyć.
Stanisław Radwan, Baszka Marcinik i Jerzy Illg (fot. Wojciech Dorosz/PR)
Stanisław Radwan to kompozytor znany nade wszystko jako twórca muzyki teatralnej, m.in. pisanej dla Konrada Swinarskiego, Andrzeja Wajdy, Jerzego Grzegorzewskiego i Jerzego Jarockiego, w Starym Teatrze w Krakowie i w Narodowym Teatrze w Warszawie. Współpracował z Piwnicą pod Baranami, był dyrektorem Starego Teatru, jest etatowym kompozytorem Teatru Narodowego. Urodził się w Beskidzie Niskim, religii uczył go ksiądz Karol Wojtyła, mieszkał na Wawelu, był studentem Krzysztofa Pendereckiego i nie zamierzał komponować, zamierzał grać na fortepianie. Tak się składa, że 17 października w tym samy wydawnictwie, które opublikowało omawianą pozycję, ukazuje się inna książka – "Jerzy Jarocki. Biografia", napisana przez Elżbietę Konieczną. Dobrze jest traktować obie książki komplementarnie, tylko kto ma na to dzisiaj czas?
Olena Leonenko i Janusz Głowacki (fot. Hanna Prus)
Nie mogliśmy nie zauważyć ostatniej książki Janusza Głowackiego. Rozmowie o niej towarzyszy także bezradność, tylko innej natury. Od ponad roku nie mamy już szansy spotkać się z jej autorem. Janusz Głowacki odszedł 19 sierpnia 2017 roku, a był – podobnie jak Stanisław Radwan – rozmówcą wyjątkowym, ale jakże od niego różnym. Obu co prawda łączy zniewalający urok oraz miażdżąca inteligencja, ale Janusz Głowacki pozował na dandysa, nie ujawniał nadmiernego zaangażowania w rozmowę i wyglądał tak, jakby wiecznie żartował. W naszym spotkaniu, zapowiadającym premierę "Bezsenności w czasie karnawału", zgodziła się wziąć udział Olena Leonenko-Głowacka, na którą spadło dopracowanie książki, którą Janusz Głowacki pisał niemal do końca życia. "Bezsenność..." stanowi rodzaj kontynuacji słynnej "Z głowy", ale dzieli ich wydanie 14 lat, stąd mimo licznych nawiązań pojawia się w niej nieuchronnie nowy ton. Ostatnia książka Janusza Głowackiego będzie we fragmentach prezentowana w Trójce w porze wieczornej, od dnia premiery.
Baszka Marcinik i Olena Leonenko (fot. Wojciech Dorosz/PR)
***
Tytuł audycji: Magazyn bardzo kulturalny
Prowadzi: Barbara Marcinik
Wydawca: Wojciech Dorosz
Data emisji: 14.10.2018
Godzina emisji: 21.09
