EURO 2016

Euro 1976 w Jugosławii

Ostatnia aktualizacja: 01.04.2016 12:00
Mistrzostwa Europy w 1976 roku były ostatnim turniejem z tego cyklu, w którym startowały jedynie 4 drużyny w finałowej imprezie. Tytuł zdobyła po raz pierwszy w historii drużyna Czechosłowacji.
Radość reprezentacji Czechosłowacji po finale Euro 1967 - na zdjęciu Frantisek Vesely i Antonin Panenka
Radość reprezentacji Czechosłowacji po finale Euro 1967 - na zdjęciu Frantisek Vesely i Antonin PanenkaFoto: PAP/CTK

Turniej rozegrano w Jugosławii. Był to pierwszy i ostatni raz, kiedy gospodarzem imprezy tej rangi został kraj z bloku komunistycznego. Ostatni raz w historii mistrzostw Europy zdarzyło się też, że triumfował zespół z komunistycznego państwa (wcześniej zdarzyło się to podczas pierwszego Euro w 1960 roku we Francji, gdy wygrała ekipa ZSRR).

Kwalifikacje odbyły się według sprawdzonej reguły. 32 drużyny podzielone zostały na 8 równych grup, z czego zwycięzcy rywalizowali potem w ćwierćfinałowych dwumeczach. W ten sposób do turnieju głównego zakwalifikowali się gospodarze - Jugosławia, a także Czechosłowacja, Holandia (awans po raz pierwszy w historii, po wielkim boju w grupie z Polską, Włochami i Finlandią) i RFN.

Euro 1976 odbywało się na dwóch stadionach - w Belgradzie i Zagrzebiu. W półfinale mieliśmy bardzo zacięte boje. Najpierw Czechosłowacja pokonała po dogrywce Holandię 3:1, a następnie Jugosławia również po dogrywce przegrała z RFN 2:4. W meczu o trzecie miejsce też nie padło rozstrzygnięcie w regulaminowym czasie gry i dopiero w dogrywce "Pomarańczowi" ograli Jugosławię 3:2.

wikipedia wikipedia

Finał był jeszcze bardziej wyrównany. Nawet dogrywka pomiędzy Czechosłowacją a RFN nie przyniosła rezultatu. Na tablicy wyników widniał wciąż wynik remisowy 2:2. Tym razem jednak - inaczej niż w poprzednich turniejach Euro - nie decydował kolejny mecz, czy rzut monetą. Po raz pierwszy w decydującym meczu o tytuł Starego Kontynentu rozegrano serię rzutów karnych. W czwartej serii pierwszy raz nie trafił zawodnik RFN - Uli Hoeness (później legendarny prezes Bayernu Monachium, który doprowadził ten klub do wielkich sukcesów, ale w 2014 został skazany na karę więzienia za oszustwa podatkowe).

Do piłki podszedł w piątej serii Antonin Panenka i swoim nietypowym, leciutkim strzałem technicznym w sam środek bramki przypieczętował mistrzostwo Europy dla Czechosłowacji, a sam wpisał się do historii futbolu. Od tej pory jego nazwisko przypomina się za każdym razem, gdy zawodnik wykonuje w ten nietypowy sposób "jedenastkę".

YouTube/1234


man

Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy, możesz być pierwszy!
aby dodać komentarz
brak

Czytaj także

Euro 1972 w Belgii

01.04.2016 11:00
Mistrzostwa Europy w Belgii wygrała reprezentacja RFN, której gwiazdą był wówczas legendarny Gerd Mueller. W finale rozbiła ZSRR 3:0.
Finał Euro 1972. Gerd Mueller strzela na bramkę ZSRR
Finał Euro 1972. Gerd Mueller strzela na bramkę ZSRRFoto: PAP/DPA

W kwalifikacjach startowały 32. drużyny podzielone w 8 grupach. Następnie zwycięzcy awansowali do ćwierćfinałów, które wyłoniły cztery ekipy na główny turniej.

Ku radości fanów reprezentacji Belgii - ich ulubieńcy przebili się przez trudną grupę (Portugalia, Szkocja i Dania), a następnie w ćwierćfinałowym dwumeczu wyeliminowali Włochów (0:0 i 2:1). To oznaczało, że Belgia debiutowała na Euro przed własną publicznością. Obok ekipy gospodarzy do turnieju zakwalifikowały się też RFN (w grupie pokonali Polaków), ZSRR i Węgrzy.

Mecze rozgrywano na czterech stadionach - w tym dwóch w Brukseli. W pierwszym półfinale Belgia przegrała z RFN 1:2. Oba gole zdobył Gerd Mueller - niekwestionowana gwiazda kwalifikacji. Mueller zdobył 6 goli w 6 występach eliminacyjnych swojej drużyny (w tym dwa przeciwko Polsce). Z kolei Węgrzy minimalnie przegrali z ZSRR 0:1.

Spotkanie o trzecie miejsce padło łupem Belgów, którzy na stadionie w Liege pokonali Węgrów 2:1. W finale po raz trzeci (na cztery turnieje) w historii zagrali piłkarze ZSRR. Jednak tego dnia znów błysnął Gerd Mueller, który zdobył dwa gole dla zwycięskiej ekipy RFN z ZSRR. Trzeciego gola strzelił Herbert Wimmer i pierwszy sukces RFN na tego typu imprezie stał się faktem.

wikipedia wikipedia

man