Teraz na antenie

undefined - undefined

Następnie

undefined - undefined

Henryk Opieński

„Wszyscy uczniowie Zygmunta Noskowskiego wychowani byli w atmosferze poprawnego, pseudo-klasycznego stylu, kulcie dla rytmów i pieśni ludowej, a przede wszystkim w kulcie dla swego mistrza. Atmosfera, pozbawiona jakiegokolwiek entuzjastycznego dla prawdziwie wielkich mistrzów pierwiastku, niedopuszczająca, jak już wyżej była mowa, do zajmowania się i kształcenia na dziełach takich reformatorów twórczości muzycznej, jak Wagner i Berlioz, musiała w jednostkach o wybitnej indywidualności wywołać reakcję. Potrzeba entuzjazmu znajdowała kolejno swój wyraz to w uwielbieniu dla Griega, to w zachwytach dla śmiałych (a oczywiście egzorcyzmowanych w szkole) pomysłów Pucciniego, wreszcie wybuchnęła płomieniem uwielbienia dla Czajkowskiego. W utworach, pełnych głębokiego smutku, rozlewnej śpiewności i temperamentu, mimo brutalnego, a nawet często pospolitego frazesu posiadających piętno bezpośredniego, z duszy płynącego natchnienia, znajdowali młodzi uczniowie to, czego nie dawała im szkoła. Zajęła ich silna i przemawiająca do duszy indywidualność. Czajkowski – kompozytor narodowy rosyjski w<

Henryk Opieński Foto: From Wikimedia Commons, the free media repositoryC5%82aw_Wyspia%C5%84ski_-_Portret_Henryka_Opie%C5%84skiego,_1898.jpg