Ensemble Micrologus, który w ubiegłym roku zachwycał publiczność w Bieczu, w tym roku wystąpi w Jarosławiu.

JG_20170810_xxx_5411.jpg

Dolnośląska Świdnica jest jednym z najpiękniejszych miast w Polsce, z niezwykłymi zabytkami, wśród których wyróżnia się ogromna gotycka katedra, z najwyższą na Śląsku wieżą i znakomitym barokowym wystrojem rzeźbiarskim, a przede wszystkim protestancki Kościół Pokoju – wielki, drewniany, pięknie wykończony zbór z XVII wieku, powstały na mocy ustaleń pokoju westfalskiego, obecnie zabytek UNESCO. I to właśnie ta świątynia jest tradycyjnie jednym z głównych miejsc koncertów Festiwalu Bachowskiego (w tym roku na zakończenie imprezy 4 sierpnia Capella Cracoviensis zagra tam oratorium Juda Machabeusz Handla). Muzyczne święto ożywia jednak wiele innych wnętrz w Świdnicy i w całym regionie. 
<a href="http://kromerbieczfestival.pl/" target="_blank">Kromer Festival</a> w Bieczu wprowadził muzykę do jednego z najbardziej urokliwych miasteczek w Małopolsce, o średniowiecznej strukturze oraz gotyckiej i renesansowej architekturze. Miasteczka symbolicznie związanego z muzyką, nie tylko poprzez Marcina Kromera – który przyszedł tu na świat, a w swym dorobku miał m.in. dwie teoretyczne rozprawy o muzyce – ale i wyjątkowy w skali światowej, XVI-wieczny pulpit na nuty, zdobiony wizerunkami grajków miejskich w typowym składzie alta cappella. W Bieczu zabrzmiała w tym roku m.in. polifonia z różnych stron Europy w wyk. Huelgas Ensemble, Psalmy Gomółki do tłumaczenia Kochanowskiego, przygotowane przez Chór Kameralny Polskiego Radia pod dyr. Agnieszki Budzińskiej-Bennett (cały monumentalny zbiór jest od kilku miesięcy nagrywany i ukaże się na płytach) czy też Suity wiolonczelowe Bacha w wykonaniu Brunona Cocset.
Druga połowa sierpnia to z kolei festiwale otoczone swoistym kultem, z których każdy stworzył własną publiczność i jest dla niej nie tylko sposobem na kontakt z muzyką, ale nieledwie sposobem na postrzeganie życia. Pierwszym jest festiwal w Jarosławiu, <a href="http://www.festiwal.jaroslaw.pl/pro/2018_pro_koncerty_pl.html" target="_blank">Pieśń naszych korzeni</a>. Co roku gromadzi wyjątkowy zestaw artystów, którzy wraz z publicznością, uczestniczącą nie tylko w koncertach, ale i w zajęciach z muzykami, ożywiają przestrzeń jednego z ostatnich polskich miasteczek kresowych, zarazem niezwykle ważnego ośrodka handlowego pierwszej Rzeczypospolitej – co widać w pełnej rozmachu architekturze malowniczego grodu. W tym roku szczególną uwagę przyciągają może występy szwajcarskiego Ensemble Peregrina Agnieszki Budzińskiej-Bennett (program: Cuda św. Mikołaja), oraz włoskiego Ensemble Micrologus, a także fantastycznego śpiewaka tradycji neapolitańskiej, Pino de Vittorio z zespołem Laboratorio ¢600. Festiwal trwa od 19 do 25 sierpnia.
Na nieco innej zasadzie funkcjonuje festiwalu <a href="http://www.muzykawraju.pl/program/2018-08-18" target="_blank">Muzyka w Raju</a>, zamknięty w klasztorze w wielkopolskim Paradyżu. W niezwykłych dziś warunkach (choć niegdyś właśnie bardzo typowych) tworzy się swego rodzaju komuna artystyczna, w której koncerty są tylko jednym ze znaczących momentów. Rzadziej spotkać można tu gwiazdy, regularnie natomiast muzyków wybitnych, którzy w takich specyficznych warunkach nabierają dodatkowej motywacji do pracy, przygotowując i przedstawiając szereg oryginalnych programów (szczególnie ciekawie zapowiada się na przykład obraz muzycznego życia dworu królowej Marysieńki – Marii Kazimiery Sobieskiej – podczas jej życia w Rzymie). W Paradyżu można zaszyć się w dniach 17-25 sierpnia.
Sierpień jest kulminacją festiwalową – a co po nim? Już 7 września rozpoczyna się Wratislavia Cantans.
 
(jp)

Blask muzyki dawnej