Przechwytywanie.JPG

Długie, jasne ulice zabudowane neoklasycznymi pałacami rodem z Francji, Italii lub malowniczej Anglii – nowoczesne, uniwersalne miasto przełomu XVIII i XIX wieku, jakby ówczesny Szanghaj czy Pekin – stało się miejscem narodzin muzyki najbardziej rdzennie rosyjskiej, sięgającej najgłębiej do ludowych i cerkiewnych tradycji. 
W sobotę od godz. 10 podążać będziemy śladami Modesta Musorgskiego i Mikołaja Rimskiego-Korsakowa, a także założyciela słynnego petersburskiego Konserwatorium Antona Rubinsteina, sięgając aż V Symfonii Szostakowicza, która jest już świadectwem najgłębszych przemian, jakie dotknęły miasto nad Newą w wieku XX. 
Wykonawcy – przede wszystkim lokalni, jako że Petersburg, a potem Leningrad, dali światu szereg największych, a zarazem najbardziej zaskakujących muzyków. Tylko tu w radzieckiej Rosji mogła pojawić się tak zadziwiająca postać, jak kompletnie antyradziecka Maria Judina (w jej nietypowej interpretacji usłyszymy Obrazki z wystawy), tylko tu mógł osiągnąć swój niezwykły artystyczny sukces Jewgieni Mrawiński, stojący ponad pół wieku na czele Filharmonii Leningradzkiej. Ci ostatni wyjątkowi w skali światowej wykonawcy zagrają i popisową uwerturę Glinki do Rusłana i Ludmiły, i fragmenty symfoniczne z Legendy o niewidzialnym grodzie Kitieżu... Rimskiego-Korsakowa, i wreszcie – w najpóźniejszym nagraniu z 1984 roku – V Symfonię Szostakowicza, której niemal pięć dekad wcześniej dali prawykonanie. Poza tym usłyszymy także Artura Rodzińskiego, a nawet Józefa Hofmanna (z Fritzem Reinerem) – niezrównanego wykonawcę słynnego Koncertu d-moll swojego mistrza, Antona Rubinsteina. Przed I wojną światową właśnie Hofmann był zresztą w Petersburgu największą, najbardziej uwielbianą gwiazdą, wspominaną przez następne kilkadziesiąt lat – gdy już nie przyjeżdżał do Rosji. 

(jp)

Ostatnia wycieczka: „Ucho” nad Newą