Błyskotliwa inteligencja i silna wola, nieprzeciętne zdolności i wyjątkowa wrażliwość, umiłowanie sztuki i nauki. Wstawała o piątej rano, aby czytać. Lekcji filozofii udzielał jej sam Kartezjusz. Nie uznawała innych ubrań jak męskie. Jej dewiza brzmiała: "Podporą władzy królewskiej jest mądrość".
Znana jako Minerwa Północy, Krystyna – ostatnia przedstawicielka dynastii Wazów – objęła tron Królestwa Szwecji w wieku 6 lat. W jej imieniu władzę sprawował kanclerz Axel Oxenstierna. Realnie Krystyna przejęła rządy w 1644 roku. Cztery lata później doprowadziła do zakończenia wojny trzydziestoletniej, najkrwawszego konfliktu w XVII wieku.
Była mecenasem nauki i sztuki. W 1649 zaprosiła do Sztokholmu Kartezjusza, aby pobierać u niego lekcje filozofii. Znakomity naukowiec po paru miesiącach przebywania w srogim klimacie przeziębił się i zmarł.
W 1654 abdykowała na rzecz Karola Gustawa. Powodem było przejście królowej na katolicyzm. Protestancka Szwecja obawiała się, że królowa zechce dokonać rekatolizacji.
Przez kolejne lata przebywała w Rzymie, gdzie uczestniczyła w wielu intrygach antypapieskich i próbowała się wtrącać do polityki kościoła. Bez powodzenia starała się
o koronę wicekrólestwa Neapolu. Podobno swatano ją z królem Polski Władysławem IV.
Swoje ogromne zbiory manuskryptów przekazała Bibliotece Watykańskiej. Zmarła w 1689 roku. Została pochowana u boku papieży w Bazylice św. Piotra w Watykanie.
Dlaczego w 1965 roku zwłoki królowej Szwecji zostały ekshumowane? Czy Szwedzi byli tylko ubogim narodem, który żył z rabunku bogatszych? Co kryje się za decyzją o abdykacji?
ZAPRASZAMY DO WYSŁUCHANIA ROZMOWY HANNY MARII GIZY Z PROF. JANUSZEM TAZBIREM.
