10 stycznia 1986 zmarł Jaroslav Seifert, czeski poeta, laureat Literackiej Nagrody Nobla.
Jaroslav Seifert wychowywał się w robotniczej dzielnicy Pragi. Urodzony 23 września 1901 poeta związał się w młodości z Komunistyczną Partią Czechosłowacji. Został z niej wyrzucony po podpisaniu listu protestacyjnego w sprawie bolszewickiego kursu, jaki przyjęła KPCZ.
Niedługo po tym wydarzeniu zaczął tworzyć w nurcie tzw. poetyzmu.
- To jedyny kierunek wymyślony przez Czechów. Polegał on na odcięciu pewnych ważnych sfer, sfer tragicznych, filozoficznych i efektownym skupieniu się na przyjemnościach i rozkoszach świata. Krytycy i odbiorcy podkreślali kunszt poetycki Seiferta. To były poetyckie fajerwerki – mówił Leszek Engelking, tłumacz poezji czeskiego mistrza, w audycji Witloda Malesy z cyklu "Sztuka przekładu".
Kolejnym etapem w twórczości poety była fascynacja klasyczną formą poezji. - Pisał językiem prostym, w doskonałej formie klasycznej - przekonywał gość audycji.
Ciężka choroba spowodowała zastój w twórczości Seiferta. Gdy powrócił do tworzenia, oczarował czytelników dojrzałością treści swoich utworów.
- Wielkość Seiferta polega na umiejętności przekazania mądrości. Mądrości, która nie jest mądrością filozoficzną, wynikającą z nagromadzenia wiedzy, tylko jest mądrością człowieka, który dużo przeżył i dużo rozumie - stwierdził Leszek Engelking.
Ukoronowaniem twórczości Seiferta była Nagroda Nobla, którą otrzymał w 1984 roku. Mimo że, ze względu na swoją niezwykłą popularność regularnie otrzymywał nagrody państwowe, nie należał do ulubieńców władzy. Poeta zaangażowany był w wydarzenia Praskiej Wiosny 1968 roku i był jednym z sygnatariuszy Karty 77.
Komuniści początkowo chcieli przemilczeć osiągnięcie Seiferta. - Podobno radzieccy towarzysze doradzili Czechom, żeby zamiast przemilczać nagrodę poety, spróbowali ją sobie przywłaszczyć - wyjaśniał Engelking.
Jeszcze zanim Seifert został laureatem Literackiej Nagrody Nobla, jego utwory były tłumaczone na język polski,ukazywały się w drugim obiegu.
bm
