Чытаючы сённяшні эканамічны дадатак Gazety Wyborczej можам адчуць лёгкую настальгію за часамі, калі падарожжа былі звычайнай справай. У адным з артыкулаў чытаем пра развіццё еўрапейскай чыгуначнай сеткі, якая павінна спалучыць усе краіны ЕЗ і суседзяў ужо ў бліжэйшыя гады.
Горадам, які спалучае найбольш краінаў, дзякуючы чыгуначным рэйкам, з’яўляецца Вена. Адтуль можна паехаць у 23 замежных напрамках, без перасадак. На другім канцы рэйтынгу знойдзем Лісабон, Мадрыд, Сараева і Афіны, з якіх наагул без перасадак немагчыма выехаць за мяжу. Аднак усё ў хуткім часе зменіцца. Ужо сёння трансгранічны рух складае 7% усяго чыгуначнага руху ў ЕЗ. Як паказваюць даследаванні, вынікі павінны палепшыцца, калі развіваць начную і хуткасную сетку спалучэнняў. Зараз начныя цягнікі – гэта толькі 16% усіх міжнародных спалучэнняў, а хуткасныя удвая менш – 7%. Таму 2021 год быў абвешчаны Еўрапейскім годам чыгункі. Чыноўнікі і палітыкі пачалі звяртаць больш увагі на гэту, часта занядбаную, галіну эканомікі ды транспарту.
Да 2030 плануецца скончыць пачатковы этап развівання Трансеўрапейскай транспартнай сеткі. У яе ўваходзяць такія задачы як пабудова новых тунэляў праз Альпы, новыя хуткасныя лініі між краінамі ЕЗ і мадэрнізацыя чыгуначных шляхоў у цэнтральнай ды паўднёва-ўсходняй частцы кантыненту. Еўрапейская супольнасць спрабуе таксама ўніфікаваць рынкавую палітыку па ўсяму Еўразвязу, каб фірмы, якія працуюць толькі на ўзроўні дзяржавы маглі без вялікіх перашкодаў развіваць свае праекты ў суседніх краінах.
Нямеччына нядаўна запусціла праект Trans Europe Express 2.0, аб зацікаўленасці ў ім ўжо заявілі перавозчыкі з Польшчы, Аўстрыі, Францыі ды Швейцарыі – чытаем у Gazeta Wyborcza.
аев