У Варшаве адбылося афіцыйнае адкрыццё шэлтара для ўцекачоў з Украіны. Гэта стала магчыма дзякуючы фонду «Краіна для жыцця» і яго італьянскім партнёрам, фондам «Progetto Sud».
Запатрабаванне на такое месца – вялікае. Жадаючыя жыць у прытулку былі знойдзеныя імгненна, а нават ёсць чарга. Першыя некалькі дзён мамы з дзецьмі проста прызвычайваліся да новага месца. Цяпер з імі працуе псіхолаг, пачаліся курсы польскай мовы. Частка жанчын ужо працуе.
Артыстычная частка. Ганна Федаронак - другая справа
Каардынатарка шэлтэра Ганна Федаронак расказвае пра дзейнасць прытулку для ўцекачоў.
-Так атрымалася, што беларусы дапамагаюць украінцам пры дапамозе італьянцаў. Першую дамову мы падпісваем на месяц, а калі трэба, то працягваем. Нашы мамы пытаюць, а што будзе, калі яны паедуць дадому раней. Вядома, я кажу, што ніхто іх сілаю трымаць не будзе. Я іх разумею. На мяне ў Беларусі заведзена крымінальная справа. Першыя паўгода пасля выезду з краіны я сядзела на чамаданах і чакала, што вось-вось вярнуся дадому.
Мы стараемся зрабіць іх жыццё прасцейшым, дапамагчы адаптавацца. Многія дзеці хаваліся пад абстрэламі ў падвалах. Адна нашая мама закрывала сабой сваю дачушку.
У нас працуе псіхолаг. Ёсць выкладчык польскай мовы, каб можна было вывучыць прынамсі асноўныя словы, каб дамовіцца ў краме, у транспарце. У нас вельмі шмат валанцёраў. Напрыклад, адна беларуская парыкмахер прыязджае і бясплатна ўсіх стрыжэ. Калі шэлтэр адчыніўся, то вельмі шмат беларусаў і ўкраінцаў прыязджалі і прывозілі цацкі, прадукты, хімію, прыходзілі пасылкі.
Калі ты бачыш, як людзі адзін аднога падтрымліваюць, то верыш, што ўсе разам мы пераможам. Нашае дабро заўсёды пераможа фашысцкае зло, рэжымы Пуціна і Лукашэнкі. Гэтыя сталінскія рэжымы павінны ўжо сысці. Вайна ва Украіне закончыцца перамогай украінцаў, а значыць будзе перамога і ў Беларусі, бо Лукашэнка без Пуціна – нішто. І мы паедзем дадому, будзем будаваць сваю вольную краіну. Украінцы будуць адбудоўваць сваю краіну. Трэба памятаць, што дабро вяртаецца, як бумеранг.
У прытулку жыве сем мам з дзецьмі – чатыры сям’і з Украіны і тры з Беларусі – гэта падвойныя мігранты. Гісторыя кожнай жанчыны – трагедыя.
Марыя Мароз, кіраўніца фонду «Краіна для жыцця»
Жыхаркі шэлтэра мараць, каб як мага хутчэй вярнуцца на Радзіму. «Мы ўсе марым аб тым, каб гэта як мага хутчэй закончылася, гэты страх і кашмар», – гаварыла на адкрыцці Марыя Мароз, кіраўнічка фонду «Краіна для жыцця».
слухайце аўдыё
ав
Італьянскія партнёры, прадстаўнікі фонду «Краіна для жыцця»