Olimpijskie złoto w 1972 roku w Monachium, trzecie miejsce na mistrzostwach świata w 1974 w Niemczech, olimpijski brąz w 1976 roku w Montrealu – to osiągnięcia, które zbudowały legendę Kazimierza Górskiego.
Urodzony we Lwowie 2 marca 1921 roku, szybko odkrył pasję do piłki nożnej. Jako napastnik reprezentował barwy RKS Lwów (1936-1939), Spartak Lwów (1940-1941), Dynamo Lwów (1944), w latach 1945-1953 grał w Legii Warszawa. 26 czerwca 1948 rozegrał pierwszy i jedyny mecz w reprezentacji Polski – w przegranym 0:8 spotkaniu z Danią.
1 grudnia 1970 roku został trenerem kadry Polski. Wtedy niewielu widziało w nim człowieka, którego "Orły " zapiszą się w historii, a on sam poprowadzi drużynę do największych sukcesów w dziejach.
Pod wodzą Kazimierza Górskiego w latach 1971-1976 biało-czerwoni rozegrali 76 oficjalnych spotkań, 45 z nich wygrali.
Górski był nie tylko trenerem, ale też autorytetem, psychologiem, instytucją, motywatorem i, jak sam podkreślał, kimś, kto po prostu urodził się do piłki.
Zmarł 23 maja 2006 roku po ciężkiej chorobie.