Życie, śmierć oraz połączenie tych dwóch tematów to jeden z najważniejszych motywów w sztuce Tadeusza Kantora od 1975 roku. - Idea teatru śmierci rodziła się wcześniej, ale dojrzała i wykrystalizowała się właśnie wówczas, wraz z premierą "Umarłej klasy", spektaklu który najbardziej rozsławił na świecie tego artystę oraz dzięki któremu Polacy nie kojarzą już słowa kantor z miejscem wymiany walut, ale również z wielkim i wybitnym artystą - mówi dr Katarzyna Flader-Rzeszowska.
Teatrolog podkreśla, że gdy twórczości Tadeusza Kantora przyjrzeć się uważniej i głębiej, to można zauważyć, że w 1987 roku dodał do swojego cyklu termin miłość, zaczął mówić o miłości i śmierci. - Dla artysty obie te potęgi są równie ważne, ale nie stawiał jasnej odpowiedzi na pytanie, która z nich to większa siła. Według niego, jeśli cokolwiek może przeciwstawić się śmierci, to może to być tylko potężna miłość - opowiada autorka książki "Teatr przeciwko śmierci. Krypoteologia Tadeusza Kantora".
W programie mówiliśmy o tym, dlaczego miotła była w teatrze Kantora atrybutem śmierci, wyjaśniliśmy w jaki sposób artysta bawił się podwójnym znaczeniem fotografii i co gra ostatnie nuty w kompozycji naszego życia zdaniem reżysera.
***
Tytuł audycji: Kulturalny wieczór z Jedynką
Prowadzi: Anna Stempniak
Gość: dr Katarzyna Flader-Rzeszowska (teatrolog, autorka książki "Teatr przeciwko śmierci. Krypoteologia Tadeusza Kantora")
Data emisji: 1.11.2015
Godzina emisji: 20.19
sm/asz
