Historia mody. Co kiedyś noszono na wielkich balach?

- W XIX wieku strój musiał być ładny i modny, ale także zgodny ze szczegółowymi zasadami - zaznaczyła w radiowej Jedynce dr Anna Straszewska z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk.

Zdjęcie ilustracyjne

Foto: Victoria Borodinova/ Pixabay

- W XVIII wieku polska szlachcianka nie miała typowej sukni balowej. Ona miała jakąś jedną, dobrą, elegancką, jedwabną suknię o modnym fasonie. Modnym, w momencie, kiedy wychodziła za mąż. Ta suknia służyła jej przez całe życie, na różne okazje - wyjaśniła dr Anna Straszewska. - Balowe suknie noszono na dworze francuskim. Tam była specjalna hierarchia strojów - podkreśliła i wytłumaczyła, czym był negliż, "półstrój" i strój.

Na przełomie XVIII i XIX wieku zaczęła się mechanizacja przemysłu włókienniczego. Tkaniny stały się tańsze. Kobiety, nie tylko te z tych najwyższych sfer, mogły sobie pozwolić na więcej strojów. 

Jedwab tylko dla mężatek

Jak powiedziała dr Anna Straszewska, w XIX wieku reguły towarzyskie określały, co wolno było założyć na jaką okazję. Wskazywały również, co wolno było KOMU założyć. Młoda panienka nie mogła się ubrać tak, jak dojrzała zamężna kobieta.

- Panienki nie mogły zakładać sukni jedwabnej. Jedwab to była tkanina, którą można było pierwszy raz założyć w dniu ślubu. Na ogół to właśnie suknia ślubna była tą pierwszą suknią jedwabną. Na bal młode dziewczęta mogły się ubrać w lekką, zwiewną suknię muślinową. Raczej w jasnych kolorach. To nie mogły być zbyt strojne sukienki - zaznaczyła i dodała, że istniały także zasady dotyczące głębokości dekoltu czy ilości biżuterii.

Jak ewoluowała koncepcja stroju balowego? Jaki strój obowiązywał panów? Za kogo przebierano się na balach maskaradowych? Zapraszamy do wysłuchania całej audycji.

***

Tytuł audycji: Eureka

Prowadzi: Katarzyna Jankowska

Gość: dr Anna Straszewska (Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk)

Data emisji: 31.12.2019 r. 

Godzina emisji: 19.07

kk