Fryderyk II Wielki z dynastii Hohenzollernów, to twórca potęgi pruskiego państwa i pruskiej armii, a także pruskiego etosu narodowego i etosu pruskiej armii. Był jednym z największych Niemców XVIII wieku. Znakomity polityk i dowódca, świetny gospodarz swego państwa, którym zarządzał praktycznie jednoosobowo, mecenas i miłośnik nauk i sztuk, zwłaszcza muzyki, którą uprawiał profesjonalnie jako znakomity flecista i zręczny kompozytor. Przyjaciel wielu wspaniałych europejczyków swojej epoki, autor poezji, prozy, traktatów wojennych i historycznych, a także tysięcy listów, które mają duże walory literackie.
Fryderyk Wielki zapisał się w historii Rzeczpospolitej jak najgorzej, m. in. jako główny architekt pierwszego rozbioru Polski, ale z punktu widzenia interesów własnego państwa był politykiem nader skutecznym. Z małych wówczas Prus uczynił potęgę w tej części naszego kontynentu, z którą liczyć się musiała niemal cała Europa. Wolnomyśliciel, przyjaciel ludzi myślących niezależnie, pierwszy zdeklarowany ateista na królewskim tronie, filozof z Sanssouci, jak sam siebie nazywał. Będzie bohaterem najbliższych "Ćwiczeń z myślenia". Miał namiętność nie tylko do władzy czy polityki, był także świetnym pisarzem, kompozytorem, flecistą i rozmówcą. Zapraszał do siebie największych intelektualistów jego epoki. Niedawno po raz kolejny odwiedziłem Sanssouci w Poczdamie i chcę zadać Państwu kilka pytań, związanych z tą kontrowersyjną, ale niewątpliwie wielką postacią historii Europy i Niemiec XVIII wieku.
Zapraszam - Piotr Orawski
10 czerwca (niedziela), godz. 14:00
