Musica humana: Claudio Monteverdi - madrygalista

W Dwójce Claudio Monteverdi .

Claudio Monteverdi pisał madrygały przez całe życie - to była ta forma, na gruncie której kształtował się jego oryginalny styl. To tutaj poznawał sposoby maksymalnego zbliżenia poezji i muzyki, tutaj zdobywał wiedzę o naturze ludzkich uczuć i sposobie ich przejawiania się w muzyce. Tutaj wypróbowywał nowe środki warsztatowe. Pierwsze księgi madrygałowe Monteverdiego to dopiero etap przyswajania sobie konwencjonalnego języka tej formy, bardzo już wówczas dojrzałej. Dopiero wraz z przybyciem do Mantui język dźwiekowy kompozytora rozwija się nadzwyczaj szybko - świadczy o tym bardzo ambitna III Księga (1592), a potem IV- szczytowe dokonanie manierystycznego stylu. Potem pojawiają się nowe pomysły, choćby wprowadzenie basso continuo (począwszy od V Księgi), co zmienia zupełnie relacje pomiędzy głosami, wprowadza więcej swobody w zakresie faktury jak i języka harmonicznego. Już w Wenecji w Księdze VII (1619) pojawią się całkiem nowe pomysły obsadowe, a także zupełnie inny klimat wyrazowy - pełen zmysłowej miękkości,o  subtelnie cieniowanej palecie barw. Muzyka staje się bardziej wirtuozowska, a także bardziej teatralna, widowiskowa. O Księdze VIII, ostatniej nad drukiem której Monteverdi mógł czuwać osobiście, już w następnej audycji. W tej dzisiejszej - znakomite nagrania włoskiego ensemblu La Venexiana, mającego w swym dorobku wszystkie - od drugiej - księgi madrygałowe Monteverdiego.      

EO