Teatr Laboratorium i staż u Petera Brooka
Tadeusz Bradecki w 1977 roku ukończył wydział aktorski krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, siedem lat później w tej samej uczelni otrzymał dyplom reżysera dramatu. Jako twórca jeszcze podczas studiów odbył staż w Teatrze Laboratorium we Wrocławiu oraz staż aktorski u Petera Brooka.
Stary Teatr w Krakowie i Narodowy w Warszawie
Od początku swej działalności związany był ze Starym Teatrem w Krakowie, najpierw jako aktor, następnie jako reżyser, a ostatecznie jako dyrektor naczelny i artystyczny krakowskiej sceny. W latach 2003–2007 był także reżyserem Teatru Narodowego w Warszawie. W roku 1998 roku jako pedagog związał się z PWST w Krakowie. Był także członkiem indywidualnym Unii Teatrów Europy.
Był laureatem Nagrody im. Leona Schillera i Nagrody im. Konrada Swinarskiego oraz dwukrotnym laureatem Złotego Yorika za przedstawienia szekspirowskie. Otrzymał także nagrodę Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka ITI UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą.
Spektakle w na scenach w Polsce i na świecie
Jako reżyser zrealizował ponad sto przedstawień w teatrach polskich i zagranicznych (m.in. w Korei, Kanadzie, Francji i Austrii). Wiele z nich zostało nagrodzonych, przede wszystkim za reżyserię, w najważniejszych polskich konkursach i na festiwalach teatralnych – Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu, Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska", Ogólnopolskim konkursie na najlepszą inscenizację dzieł dramatycznych Szekspira czy Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie.
Aktor u Kieślowskiego i Zanussiego
Jego osobowość artystyczną szybko docenili też twórcy filmowi i telewizyjni, zagrał m.in. u Krzysztofa Kieślowskiego („Amator", „Bez końca"), Krzysztofa Zanussiego („Constans", „Rok spokojnego słońca", „Życie za życie", „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową", „Rewizyta"), Tadeusza Konwickiego („Dolina Issy").
Autor dramatów i felietonów teatralnych
Tadeusz Bradecki był także autorem dramatów (m.in. „Wzorzec dowodów metafizycznych", „Nokturn", „Saragossa"). W minionym roku jego felietony pisane przez lata dla miesięcznika „Dialog" ukazały się drukiem pod tytułem „Koniec końców".
(Za Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach)
