W 1938 roku Marian Pankowski rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał wybuch wojny. Poeta brał udział w działaniach kampanii wrześniowej, później należał do Związku Walki Zbrojnej. Aresztowany w 1942 przez gestapo, był więźniem obozów koncentracyjnych w Auschwitz, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Po wojnie osiadł w Belgii, gdzie ukończył studia slawistyczne, otrzymał obywatelstwo belgijskie i pracował jako wykładowca współczesnej literatury polskiej oraz lektor języka polskiego na uniwersytecie Universite Libre w Brukseli. Doktorat napisał o Leśmianie. W latach 1953-1959 był stałym recenzentem paryskiej "Kultury". Zajmował się także przekładami polskiej poezji na język francuski oraz niemieckiej i francuskiej na język polski. Większość jego twórczości była tłumaczona na język francuski, część na niemiecki i holenderski. Marian Pankowski był autorem między innymi powieści: "Matuga idzie", "Rudolf", "Z Auszwicu do Belsen", a także nominowanej w 2007 roku do nagrody Gdynia książki "Bal wdów i wdowców".
W pierwszej gawędzie Marian Pankowski opowiada o swoim dzieciństwie spędzonym w Sanoku i studiach w Krakowie, a także o studenckiej przyjaźni z Karolem Wojtyłą.
W drugiej gawędzie Marian Pankowski opowiada o pobycie w hitlerowskich obozach w Auschwitz, Gross-Rosen i Bergen-Belsen.
W trzeciej gawędzie Marian Pankowski opowiada o początkach pracy naukowej i pisarskiej.
W czwartej gawędzie poeta opowiada o kontaktach z Jerzym Giedroyciem i przyczynach rozstania z paryską Kulturą.
W ostatniej gawędzie pisarz opowiada o swojej drodze twórczej i o trudnych kontaktach z krajem.
31 października-4 listopada (poniedziałek-piątek), godz. 11:45
