Misteria Paschalia 2019 na antenie Dwójki
Program koncertu "Arie i uwertury do Pasji Chrystusowej Metastasia":
Johann Georg Pisendel Sonata skrzypcowa c-moll – Adagio, Sonata orkiestrowa c-moll, Aria G-dur ze zbioru 6 Entracts for Orchestra; Antonio Caldara Passione di Gesù Cristo (Wien 1730) - Introduzione, Recitativo: Dove son? Dove corro?, Aria (Pietro): Giacchè mi tremi in seno; Niccolò Jommelli Passione di Gesù Cristo (Roma 1749) - Ouverture, Aria (Giovanni): Come a vista di pene si Fiere; Filippo Benna Sonata f-moll na skrzypce i basso continuo; Stanislao Mattei Passione di Gesù Cristo (Bologna 1792) - Aria (Maddalena): Ai passi erranti; Alessandro Scarlatti Concerto grosso F-dur; Diego Naselli Passione di Gesù Cristo (London 1772?) - Aria (Giovanni): Come a vista di pene; Antonio Vivaldi Stabat Mater
wyk. Sonia Prina - kontralt, {oh!} Orkiestra Historyczna, dyr. Martyna Pastuszka
***
Na transmisję w audycji "Filharmonia Dwójki" we wtorek (16.04) w godz. 19.00-22.00 zaprasza Maciej Łukasz Gołębiowski.
***
Pietro Metastasio (1698-1782) był najbardziej wpływowym poeta per musica i librecistą XVIII wieku. Bezpośrednio po przeprowadzce do Wiednia w 1730 roku, już jako dworski poeta cesareo otrzymał od cesarza Karola VI zlecenie opracowania tekstu La Passione di Gesù Cristo, do którego muzykę skomponował następnie Antonio Caldara – utwór został wykonany w Wielkim Tygodniu tegoż roku w kaplicy dworskiej. Metastasio zdecydował się porzucić tradycję pisania utworów pasyjnych opartych na tekście czterech Ewangelii i zastosował bardziej teatralne podejście. Do dzieła wprowadził cztery postaci: Święty Jan, Maria Magdalena i Józef z Arymatei odpowiadają na pytania Świętego Piotra dotyczące Ukrzyżowania – ten zabieg upodobnił jego dzieło do produkcji operowej. Przez następne sto lat Passione di Cristo Metastasia należał do najbardziej udanych i znanych tekstów oratoryjnych, które muzyką zilustrowali wybitni kompozytorzy, m.in. Nicolò Conti (1739), Nicolò Jommelli (1749), Josef Mysliveček (1773), Pietro Maria Crispi (1775), Francesco Baldassarre Uttini i Antonio Salieri (1776), Stanislao Mattei (1792), a także Francesco Morlacchi (1812). Wykorzystując fragmenty partytur tych mistrzów (wykonywanych niegdyś w całej Europie, od Wiednia po Drezno, od Rzymu po Bolonię i Londyn), koncert La Passionerekonstruuje pasticcio charakteryzujące się ogromną intensywnością i dramatyzmem.
mat. KBF/pg
