Pomnik Poległym w Służbie i Obronie Polski Ludowej
2011-04-01, 09:04 | aktualizacja 2011-04-01, 09:04
Pomysł zrodził się wśród delegatów na IX Zjazd PZPR, pomnik miał być elementem historycznej świadomości Polaków.
Posłuchaj
29 kwietnia 1984 roku Polskie radio nadało audycję Jerzego Rybczyńskiego "Niech pomnik powie potomnym".
W pracowni Bohdana Chmielewskiego powstawał pomnik z granitu i brązu, który, przy rozmiarach 16 metrów wysokości i 20 szerokości miał ważyć 60 ton.
- Czy pan sobie zdaje sprawę, że na wieki zostanie odlany w brązie? - pytał dziennikarz PR pozującego urzędnika MSW, którego twarz została utrwalona w pomniku.
Pomnik stanął przed warszawskim Pałacem Lubomirskich, a 20 lipca 1985 roku odbyło się uroczyste odsłonięcie. - W monumencie wyraźnie widać sylwetki żołnierzy, które łączą się z tłumem kobiet, robotników, chłopów i dzieci. Nad nimi orzeł w brązie, w jego kierunku wyciągają się ręce tłumu - opisywał dziennikarz.
Prezydent Warszawy, gen. dyw. Mieczysław Dębicki, w swoim przemówieniu podkreślał znaczenie pomnika. - On stanowi wymowny dowód narodowej pamięci o bohaterstwie i poświęceniu, o bezgranicznym oddaniu Ludowej Ojczyźnie i ideałom sprawiedliwości społecznej - mówił.
Pomnik stał w Warszawie 6 lat. W roku 1991 wszystkie jego 483 elementy zostały zdemontowane i przewiezione na teren bazy Zarządu Dróg Miejskich na Żeraniu w Warszawie.