Kolonie francuskie 19

Daniel Darc rozpoczął karierę muzyczną jeszcze jako licealista, dołączając w 1978 roku do grupy Taxi Girl. Od początku zespół stanowił niepowtarzalne zjawisko na francuskiej scenie new wave. Muzyka inspirowana była brzmieniem Velvet Underground i Kraftwerk.  Ekstremalne zachowania muzyków i rock’and’rollowy tryb życia przyczyniły się do budowania specyficznej atmosfery skandalu wokół zespołu.

Kiedy w 1986 roku grupa Taxi Girl rozpadła się, Darc pojawił się w kilku filmach. Jego pierwszy solowy album (Sous influence divine) ukazał się w 1987 roku i był efektem współpracy z Jacno. Znalazła się tu między innymi nowa wersja piosenki Gainsbourga „Comment te dire adieu”.  Teksty samego Darca stały się bardziej poetyckie i melancholijne niż na płytach Taxi Girl.

Kolejny album powstawał w ciągu zaledwie 7 dni w duecie z Billem Pritchardem. Parce que, wydane w 3000 egzemplarzy, spodobało się krytyce.

Nieustające zmagania Darca z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków sprawiły, że na następny album – Nijinsky, trzeba było czekać do 1994 roku. Jego fascynacja wielkimi, tragicznymi postaciami muzyki i sztuki znalazła wyraz nie tylko na tym albumie, ale też w szeregu napisanych przez niego opowiadań poświęconych rockmanom i aktorom.

Po wydaniu płyty Nijinsky kariera Darca znów utknęła w martwym punkcie, a on sam trafił nawet na jakiś czas do więzienia. W końcu, po blisko dwudziestu latach różnych ekscesów, zwrócił się w stronę religii. Został protestantem.

W 2003 roku ukazała się kompilacja jego najlepszych piosenek, a w rok później nowy album – Crève-coeur, nagrany z Frederic’em Lo, który nie tylko był współautorem utworów, ale i inicjatorem powrotu Daniela Darca na scenę. Płyta odniosła sukces, Darc zaczął na nowo koncertować. Pisał teksty dla Cali’ego, Thierry’ego Amiela i Alizée. Na początku 2007 roku wziął udział w tournée „Les Aventuriers d’un autre Monde” razem z Jean-Louis Aubertem, Alainem Bashung’iem, Cali’m i Raphaelem.

Miesiąc temu ukazała się jego kolejna płyta – Amours suprêmes, której współautorem znów jest Frederic Lo. Pojawiają się na niej gościnnie - Alain Bashung, Robert Wyatt, Morgane (wokalistka grupy Cocoon) i Steve Nieve.

Mickey 3D – Johnny Rep

Sébastien Tellier – Divine

Berry – Demain

Daniel Darc – Nijinsky

Daniel Darc – La pluie qui tombe

Daniel Darc – J'irai au paradis

Daniel Darc & Alain Bashung – L.U.V

Bashung – Avec le temps (Léo Ferré)

Cocoon – Vultures

Daniel Darc & Bertrand Burgalat - Les Champs-Elysees (Joe Dassin)