Polskie dokumenty lat 60. i 70. "wchodziły między ludzi"

  • Facebook
  • Twitter
  • Wykop
  • Mail
Polskie dokumenty lat 60. i 70. "wchodziły między ludzi"
Kadr z filmu "Rok Franka W." w reżyserii Kazimierza Karabasza Foto: screen z YouTube

Zadziwiająco wiele mówiące o ówczesnej rzeczywistości - mimo ograniczeń cenzuralnych - kontrowersyjne i nierzadko fascynujące. O kinie dokumentalnym epoki Gomułki i Gierka opowiadał w Trójce jeden z najbardziej znanych krytyków filmowych w Polsce - Tadeusz Sobolewski.

Posłuchaj

Tadeusz Sobolewski opowiada o filmach dokumentalnych z okresu PRL (Trójkowy wehikuł czasu)
+
Dodaj do playlisty
+

Kazimierz Karabasz, Marek Piwowski, Wojciech Wiszniewski, Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Andrzej Titkow i wielu innych wspaniałych artystów - o tych twórcach mówiliśmy w "Trójkowym wehikule czasu", w którym naszym przewodnikiem zgodził się zostać Tadeusz Sobolewski.

Gość Trójki tłumaczył m.in., że ówcześni twórcy bardzo dobrze radzili sobie z cenzurą. -  Wytwórnia  Filmów Dokumentalnych od lat 70. stanowiła pewną enklawę. Było tam wielu fantastycznych dokumentalistów, którzy działali obok Kroniki Filmowej czy filmów o tematyce BHP – opowiadał Tadeusz Sobolewski.

A co wyróżniało filmy dokumentalne tamtych czasów? - Dokumentaliści budowali poczucie solidarności społecznej, wchodzili między ludzi, byli ich ciekawi. Poza tym tamten świat nie był zapchany obrazami. To był świat jednej czarno-białej telewizji i świat bez internetu.  Pod koniec lat 60. pojawiły się ciche kamery i rozwinął się nurt kina bezpośredniego, pozwalającego wejść twórcy w środek jakiejś sytuacji. Tak tworzył na przykład Krzysztof Kieślowski – dodał Tadeusz Sobolewski.

Do wysłuchania "Trójkowego wehikuł czasu" zapraszają Agnieszka Obszańska i Jerzy Sosnowski.

Usłyszeliśmy dziś następujące piosenki (z gwiazdką – po raz pierwszy w Wehikule):

1.       Karin Stanek(& Czerwono-Czarni): Czekoladowy krem (1966) 2’38”

2.       Ada Rusowicz (& Błękitne Pończochy): Nie bądź na mnie taki zły (1964) 2’26”

3.       * Czesław Niemen: Sukces (1968) 3’12”

4.       * Klan: Pociągi (instrumentalne –  inna kompozycja niż piosenka Klanu pod takim samym tytułem) (1971) 3’09”

5.       * Skaldowie: Na granicy dnia (1976) 2’07”

6.       bardzo krótki fragment piosenki – Breakout: Czarno-czarny film (1973) (w całości liczy 3’13”)

(ei)

Polecane