Wiersz pochodzi z tomu "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada" wydanego w 1974 roku.
- To jeden z najpiękniejszych wierszy Czesława Miłosza. Nie pada w nim ani jedno porównanie, przenośnia. Padają tu same stwierdzenia. Nie ma tu żalu, goryczy ani zazdrości - wyjaśnia Iwona Smolka.