Gen. Władysław Langner, dowódca Okręgu Korpusu VI:
Żołnierze!
Przez dziesięć dni załoga miasta Lwowa odpierała skutecznie natarcia niemieckie. Żołnierze obrony Lwowa zapisali piękną kartę w historii wojen, przeciwstawiając się wielkiej technicznej przewadze wroga, nie szczędząc krwi i życia. Gdy teraz na rozkaz żołnierze obrony schodzą ze swych pozycji, muszą wiedzieć, że nie poddajemy się w walce Niemcom, żeśmy im się oparli, że ustępujemy Lwów wojskom Sowietów, z którymi nie walczyliśmy i z którymi walczyć nam nie kazano. Ustępując ratujemy Lwów od zupełnego zniszczenia i Was, Żołnierze, zachowujemy dla dalszej pracy w Ojczyźnie i dla Ojczyzny.
Ciężką tą dla każdego żołnierza decyzją obciążam własne sumienie. Innego wyjścia dzisiaj nie mamy. Wam pozostaje rozkaz karnie wykonać – posłusznie spełnić Wasz ostatni, do czasu, żołnierski obowiązek.
Dziękuję Wam za krew i trudy. Ojczyzna Wam tego nie zapomni. Niech żyje Polska!
Lwów, 22 września 1939
Źródło: "Prawdziwa historia Polaków. Ilustrowane wypisy źródłowe 1939–1945", t.1, opr. Dariusz Baliszewski, Andrzej Krzysztof Kunert , Warszawa 1999.
Ppłk dypl. Jan Sokołowski, szef sztabu 35 Dywizji Piechoty Rezerwy:
Wzywają do Dowództwa Okręgu Korpusu] wszystkich oficerów. W bramie dowództwa czekają żołnierze sowieccy. Jakieś drobne figurki i twarze azjatyckie, w owijaczach, z karabinami na sznurkach. Chyba Kałmucy. Odbierają broń nadchodzącym oficerom. A więc jesteśmy już niewolnikami... Pod wieczór dopiero ustawiają nas w czwórki i wyprowadzają na szosę do Winnik pod gęstą siecią konwojentów z bronią maszynową. Ponuro wlecze się kolumna przez Lwów.
Lwów, 22 września 1939
Źródło: "Lwów pod okupacja sowiecką 1939–1941" , Jerzy Węgierski, Warszawa 1991.