Książka Grażyny Lipińskiej (1902-1995) posiada dwa główne wątki narracyjne: jeden skupiony wokół udziału autorki w walce, jako łączniczki AK, przeciwko najeźdźcy hitlerowskiemu, oraz drugi, związany z walką z terrorem i okupacją sowiecką. Opowieść ta jest swoistym dziennikiem, raportem wyprawy w głąb sowieckiego piekła, kroniką – jak mówił na antenie RWE Roman Żelazny - niekończącej się śmierci zadawanej milionom ludzi w ciągu długich lat ich obozowej gehenny.