O tym, że państwo opiekuńcze przechodzi do historii mówi się w Unii Europejskiej od kilku lat, od czasów kryzysu. Było to widoczne zwłaszcza na południu Europy, gdzie wzrosła liczba osób zagrożonych ubóstwem. Ale również w północnych krajach Wspólnoty nierówności społeczne były coraz bardziej widoczne po 2000 roku. Wtedy już wielu ekspertów podkreślało, że realizacja idei państwa opiekuńczego jest niemożliwa w takim stopniu, jak to się działo po II wojnie światowej, co było możliwe dzięki korzystnemu dla Europy zbiegowi okoliczności: gospodarce rozwijającej się bez barier i innej niż teraz sytuacji geopolitycznej. Gospodarczo Unia Europejska próbowała imponować, chciała do tego celu wykorzystać Strategię Lizbońską, która jednak okazała się porażką, bo nie udało się do 2010 roku uczynić z Unii Europejskiej najbardziej konkurencyjnej gospodarki świata. Kolejnym planem okazała się strategii Europa 2020. Wśród pięciu jej celów znalazło się zmniejszenie ubóstwa – miało być o 20 milionów osób żyjących w biedzie mniej. Jednak na tym polu unijne kraje nie zdecydowały na wiążące cele i każde państwo wyznaczyło swoje. Gośćmi Europejskiego Klubu Trójki byli: dr Jan Czarzasty - Szkoła Główna Handlowa, oraz dr Marianna Zieleńska – Akademia Leon Koźmińskiego. Audycja z udziałem korespondentki Polskiego Radia z Brukseli – Beaty Płomeckiej.
