Mecze eliminacyjne odbywały się w zainteresowanych krajach, natomiast półfinały i finały w Hiszpanii. Mecze rozgrywano na dwóch obiektach - Santiago Bernabeu w Madrycie oraz Camp Nou w Barcelonie.
Do startu w turnieju zgłosiło się 29 drużyn (Grecja zrezygnowała po wylosowaniu Albanii). Niesamowitą drogę przebyła tu ekipa Luksemburgu. W pierwszej rundzie drużyna dostała wolny los (podobnie jak ZSRR i Austria), a w kolejnej trafiła na Holandię. Nieoczekiwanie to właśnie Luksemburg wyszedł z tego dwumeczu z tarczą (2:1 i 1:1) i o awans do turnieju głównego mierzył się z Danią. W pierwszym meczu padł remis 3:3, a w drugim 2:2, co w myśl ówczesnych przepisów oznaczało rozegranie trzeciego spotkania. To już wygrała Dania 1:0 i zakwalifikowała się do turnieju głównego awansowały obok Węgier, Hiszpanii i ZSRR.
wikipedia
Po dogrywce w półfinale Hiszpania pokonała Węgry 2:1, a ZSRR rozgromiło Danię 3:0. Mecz o trzecie miejsce zakończył się po dogrywce zwycięstwem Węgrów 3:1. W finale Hiszpanie, którzy cztery lata temu oddali mecz z ZSRR walkowerem wyszli na murawę za zgodą generała Francisco Franco i pokonali broniącą tytułu ekipę 2:1.
uefa.com
man, wiki
