13096206_1028744017180182_7226124309330978052_n.jpg

<p>Każdy z dwadzieściorga uczestników szafarskiego Konkursu Chopinowskiego w wiekowej kategorii między 14 a 16 rokiem życia, stanął przed zadaniem wykonania wybranej klasycznej formy sonatowej (Haydna, Mozarta lub Beethovena), jednej dowolnej kompozycji o charakterze wirtuozowskim, jednego walca i nokturnu Chopina, wreszcie jedynej w programie pozycji obowiązkowej: napisanego przez patrona Konkursu <em>Mazurka a-moll</em> op. 17 nr 4. Dlaczego akurat tego utworu? Nie tylko z powodów czysto estetycznych – wszak należy on do najpiękniejszych przejawów Chopinowskiego liryzmu (<em>Mazurek a-moll</em> zainspirował nawet w 1976 roku Henryka Mikołaja Góreckiego do napisania jednej z części jego potem kultowej <em>III Symfonii „Symfonii Pieśni Żałosnych”</em>) – ale przede wszystkim dlatego, że – jak głosi legenda – arcydzieło to (noszące przydomek „Żydek”) wedle wysokiego prawdopodobieństwa zostało przez Chopina w ogólnym zarysie naszkicowane podczas jego wakacyjnego pobytu w 1824 roku u państwa Dziewanowskich w Szafarni.</p>
<p>Poziom zaprezentowany przez uczestników tej grupy Konkursu był niezwykle wyrównany. Zarysowało się w tym gronie co najmniej kilka wybitnych osobowości, spośród których szczególnie wyróżniło się chyba czterech pianistów: niezwykle uwrażliwiony poetycko, ale też pewny technicznie piętnastoletni Mateusz Mirosław Dubiel z Bielska-Białej (uczeń Anny Lenart i Anny Skarbowskiej), charyzmatyczny i imponujący błyskotliwą techniką, także piętnastoletni Chińczyk Yifan Hou (uczeń Tang Jina) oraz – uwaga, bo to rzadkość! – szesnastoletni bracia bliźniacy z Bułgarii Hassan i Ibrahim Ignatov (studiujący już na co dzień w berlińskiej Hochschule für Musik Hanns Eisler u Birgitty Wollenweber), których podziwialiśmy za żelazną konsekwencję w realizacji artystycznych założeń i potężny, z rzadka tylko „przesterowany” dźwięk (obaj muzycy goszczą w szafarni już po raz drugi – przed trzema laty zdobyli wysokie lokaty w grupie średniej). Poglądów na muzykę tej czwórki, która weszła już do grona laureatów posłuchać możemy w specjalnym materialnie video, a osobno zamieszczamy wypowiedzi trojga innych uczestników z Polski, Turcji i Nowej Zelandii, którzy tym razem pełnego uznania w oczach jurorów nie zyskali. W gronie finalistów znalazło się także dwoje muzyków nie mniej interesujących: uczeń Karola Radziwonowicza z Warszawy – szesnastolatek Mikołaj Krzysztof Seroka oraz jedyna w tym męskim gronie pianistka – szesnastoletnia Qingcheng Guo z Chin (pracująca od kierunkiem Hu Xiaoxue).</p>
<p>Który z wyselekcjonowanych wczoraj artystów zatriumfuje ostatecznie – okaże się podczas niedzielnej gali rozdania nagród i koncertu laureatów, wydarzenia, które będziemy transmitować na antenie Polskiego Radia Chopin. Bez względu na werdykt jedno wydaje się pewne już dziś: każdy z sześciorga nastoletnich pianistów posiada wszelkie atuty, by znacząco zapisać się w historii „wielkiego” Konkursu Chopinowskiego w Warszawie. Jeśli nie podczas rywalizacji przyszłorocznej, to z pewnością w roku 2025.</p>
<div class="video">
<div class="embed-video"><iframe width="560" height="315" src="//embed.polskieradio.pl/video/b12aa0c0-0a95-4526-bc06-44f450b69a7d" scrolling="no" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></div>
</div>
<p>   </p>

W drodze do „wielkiego” Konkursu Chopinowskiego w Warszawie