Już w pierwszej połowie XX wieku naukowcy byli w stanie odczytać znakomitą większość systemu kalendarza Majów. Nieodgadnione pozostawały jednak zapisy na kamieniach, stelach i ceramice. Aż do drugiej połowy XX wieku.
W latach 50. i 60. międzynarodowy zespół specjalistów, na czele z Rosjanką Tatianą Prouskurioakoff i Niemcem Heinrichem Berlinem, odczytał znaki, które pozostawili po sobie Majowie, a które dotychczas pozostawały nieodgadnione. Uczyniono tak duże postępy w interpretacji pisma Majów, że obecnie rozumiemy 85% tekstów, które pozostawiła po sobie ta cywilizacja.
Guillermo Bernal Romero - naukowiec z Centrum Studiów nad Kulturą Majów na największym uniwersytecie w Ameryce Łacińskiej UNAM (Narodowy Uniwersytet Meksykański) - mówi, że jedynym tekstem, który odnosi się do czegoś, co można by powiązać z końcem świata w grudniu 2012, to zapis na zabytku oznaczonym numerem 6 na stanowisku archeologicznym Tortuguero na południu stanu Tabasco. - To krótki tekst, niezbyt jasny, ponieważ kamień, na którym został zapisany, jest uszkodzony. Ostrzega on przed powrotem Bolon Yookte, boga wojny.
Miałoby to nastąpić w dniu zakończenia epoki bak’tun, a więc 21 grudnia 2012 roku (według niektórych źródeł: 23 grudnia 2012). Majowie wierzyli jednak, że wraz z końcem jednej epoki następuje automatycznie kolejna, więc koncepcje na temat końca świata Majów nie mogły być wymyślone przez nich samych.
- Wyobrażenie katastroficzne wywodzi się z błędnego połączenia z mitami judeochrześcijańskimi, związanymi z apokalipsą. Najbardziej niebezpieczny jest fakt, że poddający się strachowi ludzie mogą paść ofiarami fałszywych proroków oraz sekt, zdolnych doprowadzić ich do zbiorowych samobójstw, czy innych zamachów na samych siebie lub innych - tłumaczy Bernal Romero.
Sylwia Mróz z Meksyku, polskieradio.pl
>>>Poznaj Meksyk - zobacz serwis Koniec świata według Majów>>>