"Sto lat samotności". Dzięki czemu powstała ta powieść?

Książka, wydana 50 lat temu, jest absolutnie wyjątkowa. Niewiele brakowało, żeby nie doszło do jej napisania. Gabrielowi Garcii Marquezowi sugerowano, żeby wybrał sobie inne zajęcie niż pisanie książek.

Gabriel Garcia Marquez zmarł w 2014 r.

Foto: MARIO GUZMAN/PAP

"Sto lat samotności" 10 lat temu uznano za najważniejszą po "Don Kichocie" Cervantesa książkę z hiszpańskiego obszaru językowego. Jednak jej autor wcale nie miał łatwych początków. Tylko upór Gabriela Garcii Marqueza spowodował, że nie rzucił pisania. Kiedy w 1955 roku wysłał do wydawnictwa swą pierwszą powieść "Szarańczę" dostał ją z powrotem z notatką sugerującą, żeby skończył z pisarstwem.

Po raz pierwszy "100 lat samotności" zostało wydane w Buenos Aires w nakładzie ośmiu tysięcy egzemplarzy. Książkę tłumaczył na język polski Carlos Marrodán. - "100 lat samotności" absolutnie mnie urzekła i uwiodła - przyznaje. Uważa, że do tej powieści Marquez dochodził powoli. We wszystkich powieściach tego pisarza przewija się realizm magiczny. Na czym polega to zjawisko wyjaśnia iberysta Włodzimierz Oleksiak.

Gabriel Garcia Marquez zmarł w kwietniu 2014 roku w Meksyku. Barceloński dziennik "La Vanguardia" przypomniał w okolicznościowym artykule jego słowa: nie płacz, że się skończyło, ciesz się, że się wydarzyło. Z audycji można dowiedzieć się m.in. w jakim miejscu przyszedł pisarzowi pomysł na pierwsze zdanie "100 lat samotności". Zapraszamy do słuchania. 

***

Tytuł audycji: Cztery pory roku

Prowadzi: Małgorzata Raducha

Goście: Carlos Marrodán (tłumacz), Włodzimierz Oleksiak (iberysta), Francisco Rodriguez (Centrum Studiów Latynoamerykańskich UW)

Data emisji: 7.06.2017

Godzina emisji: 10.42

ag/gs