21 maja 1995 - Solidarność i miłość społeczna najważniejsze
V pielgrzymka papieża była jego najkrótszą pielgrzymką do ojczyzny i jedyną, która przypadała na okres Wielkanocy. Trwała zaledwie jeden dzień. 21 maja 1995 roku papież przyjechał do Ołomuńca, by kanonizować bł. Zdzisławę i bł. Jana Sarkandra.
W Skoczowie Jan Paweł II odwiedził kościół ewangelicko-augsburski. Tam spotkał się z luteranami. – Nasze spotkanie jest świadectwem wspólnego szukania dróg do jedności chrześcijan, zgodnie z wolą naszego Mistrza i Pana: Abyśmy wszyscy stanowili jedno – mówił Jan Paweł II.
W czasie wymiany darów biskup ewangelicki Paweł podarował papieżowi figurkę ukrzyżowanego Chrystusa, zaś Jan Paweł II podarował dla świątyni złoty kielich i paterę.
Z kościoła ewangelickiego papież dotarł na pobliskie wzgórze Kaplicówka, gdzie w obecności 300 tys. pielgrzymów i prezydenta Lecha Wałęsy apelował o czystość sumienia, ład moralny i prawdziwą tolerancję w życiu publicznym.
Następnie papież pojechał do Bielska-Białej. Miasta, z którym jak mówił był związany od dzieciństwa, ponieważ tam pracował jego ojciec i jego brat. Drogę z Bielska do Żywca papież pokonał w papamobile. Na trasie przejazdu pozdrawiało go tysiące ludzi. W czasie liturgii słowa w Żywcu Jan Paweł II zwrócił się do wiernych: - Śpiewam wielkanocną antyfonę i modlę się razem z wami za naszą ojczyznę i za wszystkich rodaków; (…) o wytrwałe budowanie Polski na fundamencie sprawiedliwości, solidarności i miłości społecznej.
(Tekst w oparciu o komentarze Elżbiety Staniszewskiej do płyty wydanej 2008 r. przez Polskie Radio "Sursum corda! W górę serca! V pielgrzymka Jana Pawła II do Polski".)