Czas na poezję Lucjana Rydla

Ostatnia aktualizacja: 17.05.2010 19:29
17-21 maja 2010, godz. 15:25

W tym tygodniu zapraszamy do wysłuchania wierszy Lucjana Rydla w interpretacji Wojciecha Siemiona.


Dotąd widzę to wiosenne rano

I tę łąkę kwiatami usianą,
Białymi kwiatami,
W słońcu graty złotych muszek roje
I byliśmy sami
Wśród zapachów, ciszy i promieni.
I w milczeniu szliśmy obydwoje
Tchnieniem wiosny młodej upojeni,
Na pół tęskni, na pół uśmiechnięci...
— Widzę dotąd jasne oczy twoje —
Wszystko przeszło
(Lucjan Rydel,„Dotąd widzę”, fragm.)




Lucjan Rydel (1870–1918), znany przede wszystkim jako Pan Młody z Wesela Wyspiańskiego (czy też jako nieco komiczny bohater Plotki o „Weselu”  Boya-Żeleńskiego), jest reprezentatywnym dla przełomu XIX i XX wieku młodopolskim poetą. Lektura wierszy Rydla dowodzi jego sprawności wersyfikacyjnej, biegłości w stylizacji, oczytania, pewnego dystansu wobec zmanierowanej konwencji liryki modernizmu i, nade wszystko, poetyckiej wrażliwości.




Gdy mi się wszystko wkoło mroczy,

Ręce swe miękkie, słodkie, moje!
Gdy się powszednim trudem znużę —
Wtedy mi patrzeć daj w swe oczy,
W oczy swe czarne, ciche, duże...
 
Kiedy się ugnę w twardej męce
I gdy w bezsilnym smutku stoję —
Ty mi na czole połóż ręce,
(Lucjan Rydel,„Prośba”)





Zobacz więcej na temat: Lucjan Rydel Wojciech Siemion