Guillaume Apollinaire - „Miłości niekochanego”

Guillaume Apollinaire - „Miłości niekochanego”

 Adaptacja i reżyseria: Andrzej Piszczatowski

Realizacja akustyczna: Maria Olszewska

Opracowanie muzyczne: Renata Baszun

Obsada: Adam Ferency, Mariusz Benoit, Aleksander Trąbczyński, Barbara Kałużna, Paulina Holtz

 „Wilhelm Kostrowicki, urzędnik bankowy, żył lat trzydzieści osiem, zmarł na grypę, „hiszpankę”, dziewiątego listopada 1918. roku, dwa dni przed zakończeniem Wielkiej Wojny.” Taki napis mógłby znaleźć się na płycie nagrobnej poety, który sam sobie nadał pseudonim „Apolliński”, więc - boski! Miał do tego prawo - był jednym z tych, którzy w początkach XX wieku dokonali prawdziwej rewolucji w sztuce. To prawda - przez jakiś czas był urzędnikiem bankowym, pisał powieści w odcinkach i powieści erotyczne, ale stał się jednym z największych poetów Francji...

Przyjaźnią obdarzali go wielcy: Max Jacob, Blaise Cendrars, Andre Billy, Pablo Picasso, Delaunay, Picabia, Henri Rousseau. Uważali go za swojego „guru” i to on wywarł znaczący wpływ na ich twórczość. Żarłok i dusza towarzystwa, niezwykle pracowity krytyk, erudyta, ale i włóczykij, który pijał z prostakami - w miłości szczęścia nie miał. Marie Laurencin - malarka, której, jako krytyk, utorował drogę do sławy, nie zniosła jego chorobliwej zazdrości i ciągłych kłótni. Angielka Annie Playden nie była w stanie pojąć, jak można być tak chorym z pożądania, żeby walić pięścią w jej biurko, więc uciekła przed nim do Ameryki. A wreszcie „prześliczna rudowłosa”, Jacqueline Kolb, poślubiona tuż przed śmiercią poety. Wojna i miłość to główne tematy słuchowiska „Miłości niekochanego”. Usłyszycie państwo wiersze i listy miłosne Apollinaire`a do Magdaleny (jednej z jego „wojennych miłości”) pisane z frontu podczas I Wojny Światowej