Na koniec czerwca nasze ostateczne spotkanie z ciałem. Czy istnieją "współcześni pustelnicy", skoncentrowani wyłącznie na duchowości? Czy są takie grupy lub wręcz subkultury, które niemal odrzucają znaczenie ciała? ​Jak uciekając od wszechobecnego kultu ciała i konsumpcjonizmu nie zgubić równowagi między cielesnością a duchowością?