Momenty te następują ze wzmożoną częstotliwością, kiedy mamy do czynienia z nowymi wydawnictwami Die Antwoord. Każdy ich klip prawdopodobnie odmienia świadomość w sposób nieodwracalny. Swoim przerysowaniem, czasem brutalną kiczowatością sprawiają, że do każdego przymiotnika określającego niby artystyczne prowokacje takiej Lady Gagi wypadałoby dodać przedrostek "pseudo-".
Pierwsze pytanie, jakie pojawia się w głowie, po pierwszej projekcji ich nowej produkcji to "co oni zażywają?". Czasami zastanawiam się, co jest bardziej szokujące - ich podejście do tworzenia muzyki? Czy może to, że te muzyka gra niesamowicie z tymi chorymi wizualnymi rozwiązaniami, tworząc ten absurdalny świat, w którym nikt będący o zdrowych zmysłach nie mógłby czuć się swobodnie. Co do muzyki, to trzeba im przyznać, że stworzyli własny (jeżeli w czasach, w których żyjemy cokolwiek może być oryginalne), charakterystyczny sound. Czasami jest to "chamskie dicho", często są to nieestetyczne, hałaśliwe elektroniczne dźwięki, charakterystyczne wokale, niczym nieskrępowany rave. Gdzie leżą granice dla ludzi ogarniających cały ten projekt? Nawet jeżeli Die Antwoord wiedzą coś o ich położeniu, zapewne i tak z kolejnymi numerami będą starali się te granice przesuwać.
