Teksty liturgiczne przypisane na ten dzień nawiązują treścią do stworzenia świata. 1 września obchodzony jest też jako Dzień Stworzenia, ustanowiony w 1989 r. z inicjatywy prawosławnego patriarchy Konstantynopola Dymitra. Inicjatywa stała się ważnym punktem działalności obecnego patriarchy ekumenicznego Bartłomieja, który poprzez zaangażowanie w ruch ekologiczny nazywany jest „zielonym papieżem”. Święto Stworzenia stopniowo zostało rozszerzone na Kościoły zaangażowane w Światowej Radzie Kościołów i ostatecznie na Kościół Rzymskokatolicki w 2015 r. Rokrocznie patriarcha Bartłomiej wystosowuje 1 września apel o ochronę świata stworzonego, większe i świadome zaangażowanie w działania proekologiczne na poziomie parafii, monasterów, diecezji i lokalnych Kościołów prawosławnych. Działania w tym kierunku mają być wypełnieniem przykazania Bożego, a nie wyłącznie modą czy szukaniem poklasku.
Pierwszym wielkim świętem w nowym roku liturgicznym jest Narodzenie Przenajświętszej Bogurodzicy, obchodzone 8/21 września. Święto to często nazywane jest początkiem świąt. Z teologicznego punktu widzenia narodziny Matki Bożej nie były wydarzeniem przypadkowym i zwyczajnym, gdyż za jej pośrednictwem realizuje się Boży plan zbawienia ludzkości, pojednanie i zbliżenie ludzkości z Bogiem.
Ważnym świętem w Kościele Prawosławnym jest również Podwyższenie Krzyża Pańskiego, upamiętniające odnalezienie św. Krzyża i obchodzone 14/27 września. Dzień ten jest dniem postu. Nieodłączną cechą tego święta jest obrzęd wyniesienia i podniesienia św. Krzyża, odbywający się na jutrzni bezpośrednio po wielkiej doksologii, wyłącznie w świątyniach katedralnych. Biskup stojąc pośrodku świątyni na podwyższeniu zwanym katedrą, błogosławi św. Krzyżem cztery strony świata, przy czym wschód błogosławiony jest dwukrotnie. Przy każdym błogosławieństwie diakon wygłasza modlitwy.
PRE
