Galeria: "Nasz mały PRL" - Zdjęcie 7/21 - polskieradio.pl

Kanały internetowe

Historia

Serwisy historyczne

Radiowe Centrum Kultury Ludowej

Studio Reportażu I Dokumentu Polskiego Radia

Teatr Polskiego Radia W Warszawie

Orkiestra Polskiego Radia W Warszawie

Lektury Do Słuchania

Ramówka

Częstotliwości

Sklep

Szkolenia

Akademia Radiowa

Section1

"Nasz mały PRL"

Wszystkie Foto: (fot. Tomek Tarnowski)

22 lipca 2011 roku Iza i Witek, wraz z córką Marianną zdecydowali się porzucić swoje dotychczasowe życie. Przenieśli się na warszawskie blokowisko, pozostawili telefony komórkowe i inne zdobycze kapitalizmu i nowoczesności - podjęli próbę odtworzenia życia w latach 80. XX wieku.

22 lipca, data symboliczna (w PRL-u tego dnia obchodzono święto Odrodzenia Polski, otwierano większość mostów i warszawska trasę W-Z) wyprowadzili się ze swojego mieszkania, pozostawiając w nim całą nowoczesność - komórki, laptopy, kolorowe zabawki Marianny, ich 2-letniej córki.

Magnetofony szpulowe lub kasetowe marki Kasprzak czy Maja naląż do klasyki przedmiotów rodem z PRL-u.

Zimowe buty Relaks oraz chińskie gumowe trampki, jakże popularne w PRL, powracają dziś do łask.

Iza Meyza i Witold Szabłowski są dziennikarzami.

Swoim projektem Iza i Witek chcą przypomnieć, o tym, co miało miejsce 30 lat temu, jak tragiczne wydarzenia grudnia 1981 roku, wpływały na zwykłych ludzi.

Iza w aksamitnej sukience do półłydki, Witek w siatkowej koszulce i jeansowej kurtce, opowiadają specjalnie dla portalu polskierdio.pl jak wpadli na pomysł przeniesienia się w czasy szarego peerelu, który w ich dziecięcych wspomnieniach wcale nie był taki zły. Zobacz wywiad wideo!

Kuchnia PRL-owska wymaga znacznie więcej cierpliwości - przygotowanie potrawy zajmuje dużo więcej czasu niż obecnie.

Zdobycze kapitalizmu zamienili na to, co znali z dzieciństwa, na lata 80. Przeprowadzili się do dwupokojowego mieszkania, gdzie na podłodze leży linoleum i dywan, w dużym pokoju stoi meblościanka, a córce do zabawy dali pluszowych przyjaciół: misia, Kiwaczka, kotka i pieska, które kiedyś należały do Witka.

Prywatnie pragną podziękować swoim rodzicom, którzy w tamtych czasach ich wychowywali.