Onet змяшчае на сваім сайце разважанні пасля ізраільскіх удараў па Іране. На думку аўтара, частка моладзі ў арабскіх краінах адкрыта падтрымлівае дзеянні Тэль-Авіва. Усё больш людзей у рэгіёне разглядаюць Ізраіль не як ворага, а як прыклад стабільнай, тэхналагічнай і дэмакратычнай дзяржавы.
Эксперты адзначаюць, што культ смерці і ідэя знішчэння Ізраіля паступова страчваюць прывабнасць. На першы план выходзяць жаданне міру, эканамічнага росту і лепшай якасці жыцця. Гэта не прывядзе адразу да дэмакратыі — дарога доўгая. Але культ смерці і ідэя знішчэння Ізраіля губляюць сваю моц.
Галоўнай крыніцай нестабільнасці ўсё больш арабскіх краін лічаць не Ізраіль, а Іран, які падтрымлівае ўзброеныя групоўкі ў Ліване, Емене і Сектары Газа. У Ліване адкрыта крытыкуюць «Хезбалу», а ў Саудаўскай Аравіі, Аб’яднаных Арабскіх Эміратах і нават у Сірыі ўзмацняецца недавер да Тэгерана.
Менавіта цяпер многія жыхары Блізкага Усходу адкрыта або патаемна святкуюць ізраільскія ўдары па Іране. Падтрымка ідзе не толькі ад эліт, але і ад звычайных грамадзян. І нават калі прэс-канферэнцыі кажуць адваротнае, у кулуарах падтрымка большая, чым здаецца. Калі сёння адкрыць арабскія сацсеткі, можна ўбачыць мудрыя, крытычныя, часта прыязныя да Ізраіля галасы — больш, чым у некаторых заходніх рэдакцыях.
Пакуль у Берліне і Бруселі ісламісты карыстаюцца прасторай, якая ў Эр-Рыядзе, Амане ці Каіры даўно для іх закрыта, у Ліване адбываецца нешта беспрэцэдэнтнае: «Хезбалу» адкрыта вінавацяць у закабаленні народу і вернасці Тэгерану.
Магчыма, мы стаім на парозе гістарычнага пералому. Але гэта залежыць ад аднаго: ад падзення іранскага рэжыму. Каб гэта адбылося, Захад павінен вызначыцца: або дапамагчы Ізраілю ліквідаваць пагрозу, або не перашкаджаць яму дзейнічаць. Аналітыкі мяркуюць: калі іранскі рэжым упадзе, у рэгіёне з’явіцца шанс на новы парадак — без тэрарызму, з новым супрацоўніцтвам і надзеяй на стабільнасць.
нг