Сталін вечна жывы! Савецкі дыктатар – эфектыўны інструмент у руках Пуціна

Вынікі апытання дэманструюць балюча жахлівае бачанне свету вачыма саміх расіян.

Уладзімір Пуцін

PAP/EPA/MKHAIL METZEL / SPUTNIK / KREMLIN POOL

За расійскай ваеннай машынай ідзе таксама ідэалагічны наступ. Пуцін неаднаразова заяўляў, што распад СССР быў катастрофай, а Сталін быў выдатным лідарам. Дарэчы культ Іосіфа Сталіна ў Расіі квітнее, канстатуе старонка defence24.pl.

Культ Сталіна вяртаецца

Некалькі тыдняў таму Левада-цэнтр апублікаваў вынікі даследавання пра тое, каго расейцы ўспрымаюць найбольш выбітнай асобай у расійскай гісторыі (у прыватнасці: Найбольш выбітныя людзі ўсіх часоў). Сферы дзейнасці былі самыя розныя – ад даследчыкаў і навукоўцаў да палітыкаў і вайскоўцаў.

На трэцім месцы апынуўся лідар бальшавікоў, бацька Кастрычніцкай рэвалюцыі Уладзімір Ленін (28% галасоў). Дзеючы лідар Расійскай Федэрацыі Уладзімір Пуцін заняў другое месца (31%). Аднак найвялікшым чалавекам у гісторыі Расіі, паводле 42% апытаных, з’яўляецца Іосіф Сталін.

Аўтар артыкула Войцех Козёл лічыць, што вынікі апытання дэманструюць балюча жахлівае бачанне свету вачыма саміх расейцаў – у тройку лідараў уваходзяць, як мінімум, два чалавекі, якіх можна назваць найвялікшымі злачынцамі ў гісторыі чалавецтва і Пуцін – адзін з найвялікшых злачынцаў XXI стагоддзя.

Пуцін неаднаразова падкрэсліваў ролю Сталіна як эфектыўнага лідара, які спрычыніўся да перамогі ў Другой сусветнай вайне і індустрыялізацыі СССР.

З 2000 года, гэта значыць з пачатку кіравання цяперашняга расійскага лідара, у Расійскай Федэрацыі было ўстаноўлена больш за 100 помнікаў, бюстаў і памятных дошак, прысвечаных Сталіну.
Узводзіць Іосіфа Сталіна на п'едэстал як вялікага лідара – гэта адно, але ці магчыма, што расейцы забыліся пра тое, што пры яго дыктатуры дзясяткі мільёнаў людзей, у тым ліку мільёны саміх расейцаў, сталі ахвярамі рэпрэсій і злачынстваў савецкай палітыкі? Відаць, у гэтай канкрэтнай расійскай версіі «Стакгольмскага сіндрому» гэта не мае значэння.

Вайна супраць Украіны – паваротны момант

Паваротным момантам у сучаснай расійскай прапагандзе была і ёсць вайна супраць Украіны. Гэта паказала, што Масква не толькі не змяніла сваіх геапалітычных поглядаў, але і пачынае ідэалагічна вяртацца да наратыву СССР. Спецыяльная аперацыя, а не вайна; Не напад, а вызваленне; ворагі – фашысты і нацысты; Амерыканцы і іх хаўруснікі – гэта заходнія імперыялісты. Усё засталося па-ранейшаму.

У самым цэнтры гэтага наратыву знаходзіцца Сталін. Пры дапамозе ідэалізаванай легенды якога, Пуцін легітымізуе ўласнае кіраванне ў цяжкі для Расіі час, а таксама прадстаўляе аўтарытарныя метады кіравання як эфектыўныя і гістарычна апраўданыя.

Гаворка ідзе пра такія дзеянні, як падаўленне апазіцыі, кантроль над СМІ і абмежаванне грамадзянскіх свабод, якія падаюцца неабходнымі для захавання «стабільнасці» дзяржавы.

Дзе выхад з гэтага варʼяцтва?

Здавалася б, у эпоху ўсеагульнага доступу да інфармацыі, кампʼютарызацыі і багацця крыніц інфармацыі расіяне маглі б вельмі хутка «пакласці Сталіна назад у магілу». Аднак варта памятаць, што Расія і яе аўтарытарны ўрад фактычна адрэзалі грамадства ад такога кшталту ведаў. Той факт, што цяперашні наратыў адносна вайны супраць Украіны працягваецца гадамі – гэта доказ жорсткасці сістэмы.

З другога боку варта памятаць, што адліга пры Хрушчове таксама разбурыла вельмі шчыльную сцяну і дазволіла выявіць сапраўдны твар злачынстваў Сталіна. Так што ў гэтым плане нічога не страчана. Аднак не варта чакаць гэтага пры жыцці Пуціна, які не толькі абʼектывізаваў культ Сталіна, але і, здаецца, сам у яго верыў. Больш за тое, на дадзены момант здаецца, што ні ён, ні самі расіяне не хочуць адмаўляцца ад гэтай спадчыны, канстатуе аўтар артыкула, змешчанага на старонцы defence24.pl.

аз