На тэрыторыі Гродзенскай вобласці «назіраецца станоўчая дынаміка зніжэння колькасці правапарушэнняў «экстрэмісцкай накіраванасці», заявіў у эфіры дзяржаўнай тэлекампаніі «Гродна» афіцыйны прадстаўнік Упраўлення ўнутраных спраў мясцовага аблвыканкама Павел Калмагораў.
«Да адказнасці паводле арт. 19.11 КаАП [распаўсюд, выраб, захоўванне, перавозка інфармацыйнай прадукцыі, якая змяшчае заклікі да экстрэмісцкай дзейнасці або прапагандуе такую дзейнасць] зарэгістравана 280 адміністрацыйных матэрыялаў», – сказаў ён.
Гэта ў чатыры разы менш, чым за аналагічны перыяд мінулага года, адзначаецца ў сюжэце.
«Многія жыхары рэгіёну аналізуюць і правяраюць змест сваіх старонак, а таксама знаходжанне ў забароненых групах», – сказаў Калмагораў.
Ён адзначыў, што «некаторыя» грамадзяне, «жадаючы запазычыць інфармацыю аб тых ці іншых падзеях з розных інтэрнэт-крыніц, часта не задумваюцца або забываюць, што ў Рэспубліцы Беларусь існуе пералік матэрыялаў, прызнаных «экстрэмісцкімі».
«У выніку людзі ажыццяўляюць падпіскі, робяць рэпост, ставяць лайкі на крыніцы, якія знаходзяцца ў рэспубліканскім спісе «экстрэмісцкіх матэрыялаў», што цягне за сабой адміністрацыйную або крымінальную адказнасць», – дадаў прадстаўнік ведамства.
Часцяком, паводле яго слоў, у рамках разбору высвятляецца, што «суграмадзяне, уваходзячы ў супольнасці, групы, альбо размяшчаючы ў сябе на сцяне сацыяльнай сеткі якую-небудзь інфармацыю, не правяраюць яе крыніцу паходжання альбо забываюць пра тое, што такая «экстрэмісцкая інфармацыя» знаходзіцца ў іх на ўсеагульным аглядзе для іншых карыстальнікаў».
Калмагораў заклікаў «кантраляваць свае дзеянні ў інтэрнэт-прасторы, бо няведанне закона не вызваляе ад адказнасці».
«Позірк» нагадвае, што «экстрэмісцкія» артыкулы адміністрацыйнага і крымінальнага кодэксаў пасля падзей 2020 года актыўна выкарыстоўваюцца ўладамі для палітычнага пераследу грамадзян.
У дакладзе праваабарончых арганізацый Article 19 і Human Constanta, апублікаваным 7 жніўня, гаворыцца, што ў Беларусі «амаль любое іншадумства таўруюць як «экстрэмізм» або «тэрарызм», гэта стала «асноўным інструментам рэпрэсій».
Аўтары дакладу звярнулі ўвагу, што ў Беларусі пераслед «часта прымае абсурдныя формы – песні, мемы і анімэ рэгулярна лічацца праявамі экстрэмізму».
аз